Druga część przygód poczciwego masażysty zastaje nas rok po wydarzeniach części pierwszej, jednak kontynuuje wątki z poprzedniego filmu. Tym razem Zatoichi musi stanąć do walki z gangiem niejakiego Kanbei, który zostaje wynajęty aby zabić naszego szermierza. Jednak największa walka rozegra się pomiędzy Ichim a tajemniczym samurajem, który w jakiś sposób wiąże się z przeszłością ślepego wojownika.

Pod względem prowadzenia akcji niestety film nie dorównuje części pierwszej. Mniej więcej do połowy twórcy uraczyli nas nieco zbyt dużą ilością zbiegów okoliczności, dopiero potem akcja staje się ustabilizowana a związki przyczynowo-skutkowe odpowiednio prowadzone. Film jest też odrobinę gorszy pod względem wizualnym, nawet jeśli pierwsza część nie atakowała porażającym pięknem obrazu, to miała sporo wyczucia, którego momentami zabrakło w drugiej części.

Dobrze natomiast wypadają aktorzy, którzy serwują nam pokaźną liczbę postaci. Oczywiście Shintaro Katsu i jego brat Tomisaburo Wakayama (w roli wspomnianego tajemniczego samuraja) zasługują na największą uwagę. Ponadto mamy znaną już Tane, która znów ma problemy miłosne, gangi, kobietę do towarzystwa, zakochującą się w Ichim i parę innych osób. Na nudę więc nie możemy narzekać.

Nie ma niestety jak w poprzedniej części jakichś większych myśli czy przesłania, za to mamy pojedynki szermiercze. Ichi nie jest już tak powściągliwy w wyciąganiu ostrza i możemy przez to częściej je obserwować na ekranie. Największą atrakcją jest oczywiście finałowy pojedynek.

Druga część oferuje nam już tylko dobrą rozrywkę, nie jest to wyjątkowe dzieło, ale wiele momentów i Wakayama, którego osobiście lubię oglądać (i jak wkłada katanę do pochwy!), sprawiają, że jest to film nadal warty obejrzenia.