Alfred HitchcockI

Pierwszy film, który miał nakręcić w Hollywood, miał opowiadać o Titanicu. Jednak producent David O. Selznick zrezygnował z tego pomysłu, gdyż "nie mógł znaleźć statku do zatopienia". Zamiast tego filmu reżyser zrealizował "Rebekę".

Miał być reżyserem "Wojny światów", kiedy projekt planowano zrealizować w latach 30. XX wieku. Ostatecznie jednak film powstał dopiero w 1953 roku, a reżyserem został Byron Haskin.

Jest autorem najkrótszej "mowy", jaką wygłoszono w ramach podziękowań za nagrodę w trakcie gali oskarowej. Gdy w 1967 roku przyznano mu na niej nagrodę im. Irvinga Thalberga, powiedział po prostu: "Dziękuję".

Po zwolnieniu Roubena Mamouliana ze stanowiska reżysera filmu "Kleopatra", producenci Walter Wanger i Darryl F. Zanuck chcieli, aby to właśnie Hitchcock przejął projekt. Ten jednak odmówił, ponieważ wolał nakręcić "Ptaki". Ostatecznie zaangażowany został więc Joseph L. Mankiewicz.

Odrzucił propozycję wyreżyserowania filmu "The Bad Seed". Ostatecznie za kamerą stanął Mervyn LeRoy.

Pod koniec 1979 roku Alfred Hitchcock otrzymał tytuł szlachecki. Od tego czasu mógł używać zaszczytnego określenia - Sir Alfred Hitchcock.

Odrzucił propozycję wyreżyserowania filmu "Escape". Ostatecznie za kamerą stanął Mervyn LeRoy.

W 1968 roku otrzymał doktorat honoris causa Uniwersytetu Kalifornijskiego w Santa Cruz (Kalifornia, USA).

Chciał nakręcić kontynuację "39 kroków" na podstawie powieści pt. "Greenmantle" Johna Buchana. W głównych rolach mieli wystąpić Cary Grant i Ingrid Bergman. Ostatecznie film nie został zrealizowany ze względu na zbyt drogie prawa do ekranizacji powieści.

Rozważał wyreżyserowanie filmu "Klucze królestwa". Ostatecznie angaż otrzymał John M. Stahl, gdyż Hitchcock zrezygnował z projektu na rzecz prac nad "Łodzią ratunkową".

Miał dwoje starszego rodzeństwa.

W 1942 roku rozważał nakręcenie w kolorze remake'u własnego filmu "Lokator". Ostatecznie zrezygnował, gdyż nie mógł uzyskać do niego praw. Remake powstał dwa lata później i został wyreżyserowany przez Johna Brahma.

Pod koniec lat 60. nabył prawa do ekranizacji powieści "The Short Night" Ronalda Kirkbride'a oraz książki "The Springing of George Blake" Seana Bourke'go. Na ich podstawie zamierzał nakręcić dreszczowiec szpiegowski osadzony w Finlandii. Za scenariusz miał odpowiadać Samuel A. Taylor. Hitchcock zrezygnował z projektu na rzecz "Szału", lecz wrócił do niego pod koniec lat 70. razem ze scenarzystą Ernestem Lehmanem. Do głównych ról rozważani byli Clint Eastwood, Walter Matthau, Sean Connery, Steve McQueen, Liv Ullmann i Catherine Deneuve. Ostatecznie projekt został anulowany ze względu na zły stan zdrowia Hitchcocka w 1979 roku.

W 1965 roku zatrudnił włoski duet scenopisarski Agenore Incrocci i Furio Scarpelli, aby napisali scenariusz do filmu "R.R.R.R.", opowiadającym o włoskim imigrancie prowadzącym hotel w Nowym Jorku. Ostatecznie projekt został porzucony ze względu na barierę językową oraz niechęć producentów do sfinansowania filmu.

Na początku lat 50. pracował nad adaptacją filmową powieści "The Bramble Bush" Davida Duncana. Ostatecznie zrezygnował na rzecz realizacji filmu "M jak morderstwo".

W połowie lat 50. planował zrealizować film na podstawie powieści "Flamingo Feather" Laurensa van der Posta. Chciał nakręcić go w RPA, gdzie działa się akcja książki. Nad scenariuszem pracowali Angus MacPhail i John Michael Hayes. Główną rolą zainteresowany był James Stewart, a Hitchcock miał nadzieję, że przekona do zagrania w filmie Grace Kelly, wówczas już księżną Monako. Ostatecznie projekt nie został zrealizowany ze względu na problemy logistyczne, brak odpowiedniej ilości statystów oraz wysokie koszty produkcji.

Pierwotnie miał reżyserować film "The Man at Six". Ostatecznie angaż otrzymał Harry Hughes.

"Malgaska przygoda" i "Bon voyage" to wojenne filmy propagandowe, zrealizowane przez Hitchcocka w 1944 roku na zamówienie brytyjskiego Ministerstwa Informacji w celu podbudowania morale mieszkańców okupowanej Francji.

Alfred Hitchcock pobierał nauki w seminarium jezuitów, potem studiował inżynierię i historię sztuki.

Wystąpił w następujących reklamach;
- 1955 r. - linie lotnicze Air France;
- 1956 r. - aparaty fotograficzne Minox, środek przeciwbólowy Bufferin;
- 1959 r. - usługa "telegram" firmy Western Union Telegraph;
- 1997 r. - spot promocyjny Apple "Think different" (materiały archiwalne; razem z Albertem Einsteinem, Bobem Dylanem, Martinem Lutherem Kingiem Jr., Richardem Bransonem, Johnem Lennonem, Yoko Ono, Buckminsterem Fullerem, Thomasem Edisonem, Muhammadem Alim, Tedem Turnerem, Marią Callas, Mahatmą Gandhim, Amelią Earhart, Marthą Graham, Jimem Henson, Frankiem Lloydem Wrightem i Pablo Picasso).

W latach 60. Darryl F. Zanuck rozważał jego kandydaturę na stanowisko reżysera filmu "Dzień, w którym umarł Chrystus". W 1980 roku stanowisko objął James Cellan Jones.

Sir Alfred Hitchcock zmarł podczas snu w Los Angeles (Kalifornia, USA). Przyczyną śmierci reżysera była niewydolność nerek. Jego ciało zostało skremowane, a prochy rozrzucone nad Oceanem Spokojnym.

Ian Fleming chciał, aby to on wyreżyserował pierwszy film o Bondzie. Hitchcock jednak odrzucił propozycję i ostatecznie "Doktor No." został wyreżyserowany przez Terence'a Younga.

Odrzucił możliwość nabycia praw do powieści Williama Petera Blatty'ego, a następnie możliwość reżyserii jej ekranizacji - "Egzorcysty". Reżyserem został William Friedkin.

William Frye i Bette Davis próbowali zainteresować reżyserią filmu "Co zdarzyło się Baby Jane?" Hitchcocka, ten jednak odmówił, gdyż był zajęty promocją filmu "Psychoza" i pracą nad "Ptakami". Angaż otrzymał Robert Aldrich.

Pod koniec lat 70. rozważał nakręcenie filmowej adaptacji powieści "Unknown Man No. 89" Elmore'a Leonarda. Do głównej roli rozważał Clinta Eastwooda. Ostatecznie film nie powstał ze względu na śmierć reżysera w 1980 roku.

Nie podjął się reżyserii filmu "Detektyw". Ostatecznie reżyserem został Joseph L. Mankiewicz.

Pierwotnie miał wyreżyserować film "Weep No More" z Carym Grantem (główna rola). Ostatecznie film powstał pt. "Walk Softly, Stranger", reżyserem został Robert Stevenson, a angaż otrzymał Joseph Cotten.

Planowano powierzyć mu reżyserię filmu "Back Street", jednak ostatecznie tę funkcję objął Robert Stevenson.

W 1922 roku pracował nad swoim debiutem pełnometrażowym pod roboczym tytułem "Number 13"/"Mrs. Peabody". Hitchcock sfilmował tylko kilka scen zanim skończył się budżet i musiał zrezygnować z produkcji. Nakręcony materiał oraz scenariusz filmu uznaje się za zagubione.

Odrzucił możliwość nabycia praw do powieści Iry Levina, a następnie możliwość reżyserii jej ekranizacji - "Dziecka Rosemary". Reżyserem został Roman Polański.

Pod koniec lat 50. chciał zekranizować powieść "No Bail for the Judge" Henry'ego Cecila. Główną rolę miała zagrać Audrey Hepburn, a w projekt mieli być zaangażowani też m. in. Laurence Harvey i John Williams. Scenariusz napisał Samuel A. Taylor, po tym jak Ernest Lehman odrzucił taką ofertę. Jednak Hepburn wycofała się z przedsięwzięcia prawdopodobnie ze względu na kontrowersyjną scenę gwałtu na jej bohaterki. Po jej rezygnacji projekt upadł.

W drugiej połowie lat 30. zamierzał nakręcić "Derby Day", film o wyścigach konnych w miejscowości, którą odwiedzał w dzieciństwie. Ostatecznie Hitchcock porzucił pomysł po przeprowadzce do Hollywood.

Odrzucił propozycję reżyserii filmu "Jane Eyre", którego ostatecznie reżyserem został Robert Stevenson.

W 1964 roku zamierzał zekranizować sztukę "Mary Rose" J. M. Barrie'go. Główną rolę miała zagrać Tippi Hedren, a scenariusz miał napisać Jay Presson Allen. Ostatecznie film nie powstał ze względu na niechęć producentów do projektu.

Na początku lat 60. nabył prawa do ekranizacji powieści "Village of Stars" Davida Beaty. Poza reżyserią miał również wyprodukować film. Ostatecznie z projektu zrezygnowano.

W 1963 roku miał zamiar wyreżyserować film "Trap for a Solitary Man" na podstawie sztuki teatralnej M. Roberta Thomasa. Ostatecznie projektu nie zrealizowano.

Pierwotnie miał wyreżyserować "Wrak "Mary Deare"", a za scenariusz miał odpowiadać Ernest Lehman. Ostatecznie obaj woleli zrealizować "Północ - północny zachód", a reżyserem filmu został Michael Anderson.

W połowie lat 40. planował nakręcić współczesną wersję "Hamleta" Szekspira z Carym Grantem w tytułowej roli. Film miał być psychologicznym melodramatem. Projekt nie powstał ze względu na pozwanie Hitchcocka i Granta przez Irvinga Fiske'a, który stwierdził, że ich produkcja jest plagiatem jego pracy z 1941 roku pt. "Hamlet in Modern English". W 1955 roku pozew został oddalony.

Początkowo miał reżyserować film "Road House". Ostatecznie angaż otrzymał Maurice Elvey.

Seria książek "Przygody Trzech Detektywów" tak naprawdę została stworzona przez innych twórców, w tym mało znanego pisarza Roberta Arthura, który uważał, że podając jako autora sławnego reżysera filmowego Alfereda Hitchcocka, przyciągnie tym uwagę czytelników.

Na początku lat 60. pracował nad projektem "The Blind Man" razem z Ernestem Lehmanem (scenariusz) i Jamesem Stewartem (główna rola). Hitchcock zamierzał nakręcić kluczowe sceny w Disneylandzie. Walt Disney nie wyraził na to zgody i projekt został porzucony.

W 1933 roku miał reżyserować film "Bulldog Drummond's Baby" na podstawie scenariusza Charlesa Bennetta. Ostatecznie on i Bennett zajęli się realizacją obrazu "Człowiek, który wiedział za dużo", a produkcję o przygodach Drummonda pod zmienionym tytułem "The Return of Bulldog Drummond" wyreżyserował Walter Summers.

Pojawia się we wszystkich swych filmach w bardzo małych rolach (ang. cameo), zawsze na początku - a to dlatego, iż wiedział, że widzowie będą go szukać na ekranie, a nie chciał odwracać ich uwagi.

W 1964 roku zamierzał zekranizować powieść "The Three Hostages" Johna Buchana. Jednak nie był w stanie uzyskać do niej praw. W 1977 roku powstała telewizyjna adaptacja powieści w reżyserii Clive'a Donnera.

Jego twarz widnieje na amerykańskim znaczku pocztowym (za 32 centy). Znaczek ten jest częścią serii, w której pojawiają się także inne osobistości Hollywood, wyemitowanej w 1998 roku w Los Angeles.

W drugiej połowie lat 60. planował wyreżyserować "Kaleidoscope", film  opowiadający o seryjnym zabójcy - nekrofilu. Do głównej roli brani byli pod uwagę David Hemmings, Robert Redford i Michael Caine. Ostatecznie projekt został odrzucony przez producentów. Niektóre wątki jak i alternatywny tytuł "Frenzy'' zostały wykorzystane przez Hitchcocka w "Szale".

Chciał, by na jego nagrobku widniał napis: "This is what we do to bad little boys" ("Oto, co robimy niegrzecznym chłopcom"). Były to słowa wypowiedziane przez policjanta, który zamknął bardzo młodego Hitchcocka w celi na kilka minut, gdy ojciec odesłał go na komisariat za złe zachowanie.