Dziwne bo ja oglądając Sale samobójców byłam pod wielkim wrażeniem gry tego młodego aktora. Był to jeden z dwóch filmów które widziałam z tym panem i uważam, że ma talent i nie zauważyłam nic sztucznego w odgrywaniu emocji. Po Sali samobójców 3 dni dochodziłam do siebie, tak przejęłam się losem Dominika, nie wiem gdzie tu jakieś sztuczne emocje, moim zdaniem był świetny w tym filmie.

Skoro tego nie zauważyłeś (ja z kolei nie potrafię zrozumieć jak można było tego nie zauważyć), tzn. że nasze zdania na ten temat różnią się diametralnie. Dyskusja więc nie ma sensu, ale kiedy następnym razem będziesz miał okazję obejrzeć ten film, wsłuchaj się w jego głos w tych chwilach, przyjrzyj mimice, gestykulacji, oraz pomyśl o określeniach: „przerysowany”, „egzaltowany”, „pompatyczny”. Rola Dominika w wykonaniu Jakuba, to była kompletna farsa! Zresztą – Gąsiorowska była równie beznadziejna. Trzeba być naprawdę słabym obserwatorem świata i ludzi, żeby dla kogoś Jakub Gierszał był przekonywujący w tej roli. Nieudolność w jego grze jest tak rażąca, że zniechęca do całego filmu.

Na początek to jestem dziewczyną. Mi wystarczy to, że oglądając ten film wczułam się w sytuacje Dominika i ogólnie film mi się podobał. Jeśli zaczęłabym obserwować jego mimikę, gestykulację i zastanawiać się nad określeniami, które wymieniłeś to pewnie popsułabym sobie cały film, więc może lepiej niech zostanie tak jak jest. A może kiedyś obejrzę jeszcze raz i zaobserwuje to co Ty.

„Na początek to jestem dziewczyną.”

Szkoda, że się nad tym wcześniej nie zastanowiłem. Już jest wszystko jasne. ;)
Kobietom wystarczy byle scena, która wyciśnie łezkę albo wstrzyma na chwilkę dech w piersi, by wszystko inne przestało się liczyć.

Wiedziałam ,że jak się dowiesz to tak napiszesz:) pewnie masz rację coś w tym jest, ale następnym razem zwrócę uwagę na wszystko. Pozdrawiam;)