Miałem okazję być widzem kilku spektakli w wykonaniu Pana Marcina, w tym kilku monodram, i muszę powiedzieć, że można to opisać tylko kilkoma słowami: fe-no-me-na-lny. - w rolę wciela się całym sobą, do roli przygotowuje się wyjątkowo rzetelnie. Trzeba mu też oddać, że w przeciwieństwie do aktorów jego pokolenia rzadko kiedy można odnieść wrażenie zblazowania albo lekkiego traktowania widza. Nie, Pan Marcin swojego widza traktuje poważnie i stara się dostosować swój repertuar chwytów warstwowych tak, by przemówić do każdego z osobna. Szczególnię cenię sobie rolę ministranta, która przybliża problem młodych, zagubionych chłopców z małym miejscowości, dla których proboszcz jest figurą autorytetu, któremu często boją się powiedzieć nie. Słowem, uważam, że przed Panem Marcinem wielka kariera i na swój nos widziałbym go w jakiejś polskiej adaptacji Oskarowego Spotlight.