Meat Loaf

Marvin Lee Aday urodził się 27 września 1947 roku w Dallas (Teksas, USA). Jeśli zaś chodzi o pseudonim sceniczny - Meat Loaf - istnieją dwie teorie tłumaczące genezę ksywki: trener szkolnej drużyny futbolu, w której Marvin był napastnikiem, podarował mu ten pseudonim z uwagi na dość znamienite gabaryty chłopaka; tatuś Marvina z tychże samych powodów. Talent muzyczny zawdzięcza w dużej mierze matce, która była piosenkarką, występowała nawet w radiowym słuchowisku wielkiego Binga Crosby'ego.

W roku 1966 Meat Loaf przeniósł się do muzycznego Eldorado - Los Angeles, gdzie założył swoje pierwsze kapele - Popcorn Blizzard i później Meat Loaf Soul i The Floating Circus. Był supportem przed koncertami tak znakomitych kapel i wykonawców tamtych lat jak The Who, The Stooges lub Edgar Winter, ale poza tym ni w ząb mu nie szło. Musiał zarabiać jako parkingowy. Po jakimś czasie, kiedy opanował swój kilkuoktawowy głos, ruszył na podbój teatru. W musicalach takich jak "Hair" i "Jesus Christ Superstar" Meat Loaf odniósł spory sukces.

W roku 1970 Meat Loaf nagrał LP ze Stoney, członkinią grupy "Hair", ale płyta "Stoney & Meatloaf" poniosła całkowitą klapę. W 1973 roku ruszył do Nowego Jorku. Śpiewał na Broadwayu w "Rainbow in New York" i zwrócił uwagę młodego, utalentowanego tekściarza Jima Steinmana, który z miejsca zaangażował go do swojego nowego kawałka. Meat Loaf i Jim Steinman - niesamowity, twórczy duet geniuszy, którzy wstrząsnęli światem rocka - narodził się.

W 1975 roku trafiła się naszemu bohaterowi rola Eddie'ego w legendarnym "Rocky Horror Picture Show". Jego krótka, choć jakże przekonywująca rola (zaśpiewał przebojowe "Hot Patootie - Bless My Soul") wystarczyła, by podpisał kontrakt z Epic Records.

W 1977 roku ukazał się album-król - "Bat Out of Hell", wyprodukowany przez Todda Rundgrena. Kooperacja Marvina z Jimem Steinmanem przyniosła nieoczekiwane, rekordowe efekty - album pobił wszelkie możliwe rekordy utrzymywania się na listach przebojów i wciąż mocno trzyma się na listach. Podczas niezwykle wyczerpującej, światowej trasy "Bat Out of Hell" Meat Loaf zrujnował głos i nie był w stanie zaśpiewać na kolejnej płycie Steinmana, którą ten wydał jako własny, solowy album "Bad for Good" w 1981 roku. W 1980 roku Meat Loaf zagrał główną rolę (obok Debbie Harry i Alice'a Coopera) w filmie "W rytmie rock and rolla". Obraz kinowy stanął w pierwszej dziesiątce box-office'u i tym samym odniósł duży sukces.

Po kilku problemach ze zdrowiem, rozmaitych dietach i kłótniach z zarządem wytwórni, w 1982 roku został wydany sukcesor "Bat Out of Hell" - "Dead Ringer". Mimo braku spektakularnego sukcesu, album zawierał dwa niezapomniane hity: "Dead Ringer for Love" (duet z Cher) i "Read 'Em and Weep". Dwa lata później ukazał się album "Bad Attitude".

W 1986 roku Meat Loaf poznał niemieckiego producenta Franka Fariana. Rezultatem tego spotkania był LP "Blind Before I Stop" z niesamowicie silnym tytułowym numerem i zapadającym w głowę na wieki "Rock 'n' Roll Mercenaries".

Meat Loaf, zwany przez fachową prasę "Ryszardem Wagnerem rocka", po wielu perypetiach życia prywatnego dokonał bodaj największego comebacku w historii rocka - w 1993 roku, kiedy dla mocnego gitarowego grania powoli zapalało się czerwone światło, ukazał się epicki, liryczny i rockowy jak nic innego rockowe nie jest album "Bat Out of Hell II - Back Into Hell": po raz kolejny Meat Loaf dowiódł kunsztu swego głosu, fascynacji soulem, poświęcenia dla gospel i przede wszystkim miłości do rock 'n' rolla. W 1995 roku ukazał się jego kolejny studyjny album, "Welcome to the Neighbourhood".