dokładnie.
na tym opiera się jego fenomen.
oglądająć film lub czytając książkę możesz być pewien, że na końcu możesz się spodziewać scen, które doprowadzą do płaczu , (co w zamierzeniu ma podnieść notę filmu/ksiażki).

Eee nie przesadzajcie, nie jest tak źle. Akurat Sparks pisze książki typowe dla kobiet (nie mówię, że wszystkich).

"typowe dla kobiet", czyli jakie?

Romansidła gdzie przedstawiona jest idealna wręcz miłość/przygoda miłosna, które same by chętnie chciały przeżyć. Takie jest moje zdanie ;)

Zgadzam się. ;)
Ale jednak każda z tych historii jest troszkę inna, niby o to samo chodzi, ale jest troszkę inaczej przedstawiona, inne są, hm, "realia". Przeczytałam kilka jego książek i kilka ekranizacji obejrzałam. Schemat niby prosty (dwoje ludzi + jakieś przeszkody), ale jednak za każdym razem opisana historia robi wrażenie - przynajmniej na mnie.
Sparksowi trzeba przyznać jedno - że umie wzruszyć czytelnika.

Dokładnie. Ja czekam aż zekranizują "Anioła Stróża" bardzo mnie ciekawi jak to będzie wyglądało na ekranie :)

E tam, rozmemłane pitu-pitu. Nie tak to wygląda w prawdziwym życiu, nie ma co wmawiać zakompleksionym panienkom, że jest inaczej.

Pisarzem wybitnym nie jest, trzyma się tylko jednego gatunku i to niezbyt docenianego bo romansideł z nutką dramatu, ale trzeba mu przyznać, że na tym gatunku się zna jak nikt.

"ckliwe do wyrzygania" wyjątkowo trafione okreslenie :D Sparks książki pisze słabiutkie. Kiedyś z ciekawości się zabrałam za którąś, ale była marna i wzruszająca jak powieść dla XIX wiecznej pokojówki. Ustrugane z nich filmy da się przełknąć, ale raczej przy bardzo depresyjnym nastroju w zimową noc.
Mimo wszystko, Knl, geniuszem to bym Sparksa nie nazwała, oj nieee...

geniuszem, ponieważ jest tak poczytny. powiedzmy, że koleś ma genialny plan na życie ;)

Też raz się za którąś z jego książek zabrałam, nie dobrnęłam nawet do 50 strony, nie jestem w stanie tego czytać.
Naprawdę ckliwe do wyrzygania, lepiej się tego ująć nie da. Filmy na ich podstawie są dobrymi zabijaczami czasu, ale do arcydzieł też im bardzo daleko. Jedynie Pamiętnik mi się podobał.

kiedyś czytałam, że pisze książki oparte na prawdziwym życiu ludzi, których albo zna albo miał z nimi styczność, np. książka "Na ratunek" została zainspirowana przez jego syna, który ma zaburzenia mowy. Dodam tylko, że bohaterem wymienionej książki także jest chłopiec cierpiący na zaburzenia mowy.

Jak zostało to ujęte w jednej z książek: "[Autor] wiele razy deklarował, głęboko wierzy w uczucia, które dozgonnie łączą dwoje ludzi. Dorastał w kochającej się rodzinie (...) Zawsze podkreśla silny związek ze swoją żoną Cathy, z którą dochowali się pięciorga dzieci"


Jego książki świetnie mi się czyta i jest moim ulubionym autorem :)

Dla kasy jaką on zarabia, można sobie czasem popłakać :)

przeczytaj sobie `trzy tygodnie z moim bratem` To takze jest ksiazka Sparksa ale nie romansidlo, tylko to taka biografia ,i wtedy zobaczysz że nie mial lekkiego życia i bedziesz mogl osadzadc czy ma 'bardzo smutne zycie` czy go nie ma . Jego ksiazki uwazam ze sa o wiele ciekawsze niz filmy ale to tylko moje skromne zdanie :)

czyli miał smutne życie? wiedziałem, musi być jakiś powód, dla którego pisze takie książki

W dzieciństwie klepał biedę. W niecałe 2 miesiące po swoim ślubie zmarła mu matka, a u ojca objawiła się choroba psychiczna. Podczas pierwszego USG ciąży żony Nicholasa okazało się, że dziecko nie żyje. Potem urodził mu się pierwszy syn. Potem okazało się, że siostra ma raka mózgu ( zmarła po ok 7 latach walki z chorobą zostawiając 2 małych synków. ) W międzyczasie Sparksowi urodził się drugi syn, który miał zaburzenia w rozwoju (lekarze nie potrafili postawić diagnozy - coś związanego z zaburzeniami słuchu i autyzmem - oboje z żoną musieli baaardzo dużo z nim pracować żeby potrafił w miarę normalnie funkcjonować)
W czasie choroby siostry jego ojciec zginął w wypadku samochodowym.
Myślę, że to sporo jak na jednego człowieka.
W książce "Trzy tygodnie z moim bratem" wspomina, że jego książki były inspirowane jego własnymi przeżyciami lub przeżyciami jego bliskich. Dlatego też, w każdej książce jest temat jakiejś choroby czy też śmierci.

kwestia gustu, ja przeczytałam prawie wszystkie (jestem w trakcie czytania przedostatniej) i jak dla mnie sa swietną odskocznia od codzienności. Bardzo dobrze mi się je czyta, może dlatego, że uwielbiam takie historie. Ale każdy może mieć własne zdanie, mi też nie podoba się wiele filmów/książek które dla innych moga być wybitne.

Np historia z "Pamiętnika" jest bazowana na prawdziwej historii miłości w rodzinie Sparksa

Pamietnik jest opowiescia o dziadkach jego zony jesli mnie pamiec nie myli.