Samantha Eggar

Brytyjska aktorka, nominowana do Oscara, laureatka Złotego Globu i Złotej Palmy w Cannes. Jej ojciec, Ralph, był generałem brytyjskiej armii, a matka, Muriel, miała holendersko-portugalskie pochodzenie. Kobieta wiedziała, że jej córka zostanie albo aktorką, albo zakonnicą. W wieku pięciu lat Samantha trafiła do klasztornej szkoły, gdzie pozostała przez kolejne 12 lat. Od najmłodszych lat dziewczynka wykazywała kompletny brak zdolności do przedmiotów ścisłych, świetnie radziła sobie jednak w konkursach na pisanie poezji, graniu w szkolnych sztukach czy tworzenie muzycznych przedstawień. Zaoferowano jej stypendium w prestiżowej Royal Academy of Dramatic Arts (RADA), ale jej matka odrzuciła tę propozycję. Muriel bała się, że aktorstwo to zbyt niestabilny i niewdzięczny zawód dla jej córki. Niemniej zgodziła się, by Samantha kształtowała się w szkole artystycznej, gdzie uczyła się rysunku i malarstwa. Po jej ukończeniu trafiła na dwuletni kurs w Webber Douglas School for Drama, nie mogąc zapomnieć o marzeniach o aktorstwie. Pod koniec zagrała rolę Lady Hamilton w sztuce napisanej przez znanego fotografa, Cecila Beatona. Potem oferty zaczęły sypać się jak z rękawa, głównie w dziełach Szekspira i Czechowa. W "Śnie nocy letniej" wystąpiła z nieznanymi jeszcze Albertem Finneyem i Lynn Redgrave. Kiedy grała w Royal Court Theatre została zauważona przez producentkę filmową, Betty Box, która obsadziła ją w debiucie fabularnym Samanthy, "The Wild and the Willing". Później zagrała w kultowym serialu "Święty". Wystąpiła też w "Doctor in Distress" z Dirkiem Bogardem czy "Powrocie z popiołów" z Ingrid Thulin i Maximilianem Schellem w reżyserii J. Lee Thompsona. W 1965 roku swoją premierę miał kultowy dziś thriller "Kolekcjoner" w reżyserii Williama Wylera. Samantha otrzymała główną rolę Mirandy Grey i to ta kreacja zapewniła jej nominację do Oscara, Złoty Glob dla najlepszej aktorki w dramacie, a także nagrodę w Cannes. W międzyczasie poślubiła aktora Toma Sterna, z którym ma dwoje dzieci: córkę Jennę Louise (ur. 1967) i syna Nicolasa. Jenna jest aktorką, a Nicolas producentem filmowym. Samantha rozwiodła się ze Sternem w 1971 roku. Po sukcesie "Kolekcjonera" Eggar bardzo korciło, by zaistnieć w komedii. Świetna okazja nadarzyła się wraz ze scenariuszem "Idź, nie biegnij", komedii romantycznej w reżyserii Charlesa Waltersa. Był to ostatni film z udziałem Cary Granta, również przez niego wyprodukowany. Po nim legendarny aktor przeszedł na filmową emeryturę. Potem Eggar stanęła przed kamerą na planie "Doktora Dolittle", musicalu z Rexem Harrisonem. Do dziś uważa to za jedno z najprzyjemniejszych doświadczeń w swej karierze aktorki. Z Seanem Connery i Richardem Harrisem wystąpiła w "Molly Maguire". W telewizji odniosła sukces w "Anna and the King", serialu na podstawie znanej sztuki, a potem filmu. Króla grał niezapomniany mistrz gatunku, Yul Brynner, który za filmową wersję został nagrodzony Oscarem (w 1956 roku). 

Brytyjka, Samantha Eggar, już jako nastolatka postanowiła, że zostanie aktorką. Początkowo grała w teatrze w sztukach szekspirowskich. Na jednym z przedstawień zauważył ją znany producent i zaproponował jej rolę w filmie. W 1962 roku Samantha zagrała w swym debiucie zatytułowanym "The Wild and the Willing". W 1964 roku wyszła za mąż za aktora Toma Sterna. Małżeństwo przetrwało do 1971 i doczekało się dwójki dzieci. Prawdziwy sukces odniosła w 1965 roku, kiedy wystąpiła w roli pierwszoplanowej w produkcji "Kolekcjoner". Angaż odrzuciła wcześniej Natalie Wood. Samantha natomiast otrzymała nominację do Oscara dla najlepszej aktorki pierwszoplanowej. Zdobyła też Złotą Palmę na festiwalu w Cannes oraz Złoty Glob. W wieku 26 lat zyskała ogromną sławę. Sukces filmu "Kolekcjoner" sprawił, że zaczęła otrzymywać doskonałe role obok największych gwiazd Hollywood. Jednak już w 1967 roku postanowiła wycofać się z aktorstwa i zająć się wychowaniem córki. Powróciła do gry trzy lata później, ale występowała głównie w telewizji. Okazjonalnie pojawiała się w filmach, wśród nich można wymienić: "The Dead Are Alive", "A Name for Evil", "Rzecz niesamowita", "Pomiot" czy "Odsłony". W latach 90. pojawiała się gościnnie w serialach telewizyjnych. Można było ją zobaczyć w kilku odcinkach "Pani Prezydent" obok Geeny Davis. Początkowo to ona miała zagrać główną rolę w filmie "Do widzenia, panie Chips", jednak wycofała się z projektu, a angaż otrzymała Petula Clark.