Stanisława Wysocka

Wczoraj przypadkiem natknęłam się na jej grób. Wielki smutek - jest zaniedbany, zapuszczony, widać, że od wielu lat nikt się nim nie zajmował. Wstyd dla Krakowa, a zwłaszcza dla teatrów, dla których pracowała.

zawsze magnetyczna, zawsze przejmująco i dotkliwie naturalistyczna

WIELKĄ AKTORKĄ TEATRALNĄ , WYBITNYM REŻYSEREM , NAJWYŻSZEJ KLASY PEDAGOGIEM I OSOBĄ BARDZO AKTYWNĄ.UWIELBIAŁA PRACOWAĆ Z MŁODZIEŻĄ W LATACH 20 Z WŁASNYM ZESPOŁEM WYJEŻDZAŁA WIELOKROTNIE NA NAJBARDZIEJ GŁUCHĄ PROWINCJE.FILM BYŁ DLA NIEJ TYLKO WĄSKIM MARGINESEM DZIAŁALNOŚCI.

Stanisława Wysocka, Teatr przyszłości,
opracowanie i wstęp Zbigniewa Wilskiego,
Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1973
Stanisławę Wysocką ujrzałam tylko raz jeden i tylko na filmie wyświetlanym ze zbiorów archiwalnych. Film był ckliwy zgodnie z oczekiwaniem, aktorzy bez wyrazu, jakby się...