I rola Szymona Piotra Warszawskiego jest jedynym powodem, dla którego mogłabym się skusić na powrót do serialu. Tyle, że do tej pory wkurza mnie zarówno niekonsekwencja, z jaką napisano postać Radosława Kędzierskiego, jak i to, co się z nią ostatecznie stało, więc chyba sobie oszczędzę niepotrzebnego stresu. Podziwiam Szymona za to, że się aktorsko z tego wybronił, bo ani nie wiadomo, jakie były motywacje jego bohatera co do w sumie wszystkiego, ani jego zachowanie nie było spójne, ani w relacjach z belfrem nie wiadomo, o co chodziło.
W ogóle go jakoś u nas mało w kinie wykorzystują, a przecież to bardzo dobry aktor. I przystojny mężczyzna.