Macie (prawie) nieograniczone możliwości twórcze, nie wisi nad wami cenzura, kategorie wiekowe, skostniali dyrektorzy telewizyjni. Macie szansę zrobić serial na światowym poziomie, bierzecie się za fascynujący temat szkolnej masakry, który sam w sobie jest samograjem i powinien trzymać widzów za jaja. A co dostajemy? Wyrób klanopodobny, gdzie większość scen budzi irytację i uśmiech politowania. Mieliście szansę stworzyć doskonały thriller a wyszedł jakiś teatr absurdu. Podstawowy błąd jaki popełniliście jest taki, że losem tych uczniów widz nie ma szans się przejąć. Oni są nijacy, ja nie wiem po drugim odcinku kto jest kim, jakie relacje ich łączą, o co toczy się stawka. Gdybyście pokazali tą masakrę w finałowych epizodach, gdy już jesteśmy zżyci z bohaterami, odcinek broniłby się przynajmniej emocjami, a tak dostaliśmy pustą wydmuszkę przyozdobioną kiczem, absurdem i brakiem logiki. Próbowaliśmy wystrzelić z armaty, ale to był co najwyżej zmoknięty kapiszon. Więcej amunicji już nie macie.