Dziwny to film. Niby o Natalii, a jej historia w połowie filmu jest już tylko tłem do wynurzeń Barneta, przeraźliwie żałosnego, podłego faceta bez jaj. Prawda nie obchodzi nikogo. Barnetowie zmanipulowali system, żeby zmienić dziecku metrykę oraz żeby porzucić je bez narażania się na zarzut zaniedbywania. Przypomina mi to korzystanie z owoców zatrutego drzewa. Czerpanie korzyści z niecnego czynu.
Historia Natalii zasługuje na opowiedzenie, ale mam wrażenie inaczej. Porzucane kalekie dziecko, które nikogo nie obchodzi. Jej dziwne zachowania można tłumaczyć tym, że tak naprawdę nikt nigdy nie przekazał jej właściwych wzorców.
Żenujący prawnicy, siedzący przy kawie i pączkach, kombinujący jak to pokazać, że 22-letnia kobieta może o siebie zadbać bo potrafi przecież przebiec przez jezdnię lub ciągnąć wielki kosz na śmieci. Albo to, Majkel nie wytrzyma w więzieniu. A Natalia? Kto?
Po obejrzeniu poszłam zwymiotować. Jestem prawnikiem, a jednak wzięło mnie na rzyganie.