Ja na tym anime prawie umarłam z nudów i naprawdę poważnie zastanawiam się skąd te wszystkie zachwyty i wysokie oceny. Owszem bohaterka jest dość oryginalna, co mogłoby być interesujące, ale tutaj wyraźnie nie wyszło. Tak jak piszesz - autorzy naprawdę przesadzili. Osobowość Sawako, jej problem z dostosowaniem się do świata, wrażliwość i chorobliwa nieśmiałość w zestawieniu z chłopakiem dzięki któremu dziewczyna powoli wychodzi ze swojej skorupy, to naprawdę mogłaby być ciekawa, ciepła historia. Ale zamiast tego dostajemy rozwleczone do granic możliwości przemyślenia i przeraźliwe nudną bohaterkę. Ona ma mentalność ośmioletniego dziecka, a nie szesnastolatki. Jest do granic możliwości infantylna, powolna (chryste! przez większośc sezonu miałam ochotę złapać ją za włosy i mocno potrząsnąć by wreszcie powiedziała jakieś zdanie bez robienia pięciominutowej przerwy na zebranie myśli!) Jak dla mnie to ona nie wyglądała na kogoś superwrażliwego, tylko po prostu tępego. Element komediowy troche ratował sprawę, bo można było jej zachowania potraktować trochę jak parodię, ale kiedy była poważna sprawiała wrażenie po prostu głupiej. Jestem w stanie zrozumieć wiele z jej zachowań bo sama w jej wieku byłam przeraźliwie nieśmiała, wszystkiego się bałam i na wszystko byłam uwrażliwiona. Zatem rozumiem w czym problem. Ale niestety w tym anime autorzy zawalają sprawę, bo przedstawiają tego typu problemy w bardzo spłaszczony sposób, przez co bohaterka wychodzi na totalną dziwaczkę i niemotę, która ma problem z myśleniem i dochodzeniem do samodzielnych wniosków. Serio, ta dziewczyna naprawdę kompletnie nie rozumie ani siebie, ani świata, a jej przemyślenia i dojrzałośc są - powtórzę - na poziomie małego dziecka. Jej myśli są proste, banalne i oczywiste. Wnioski są podane widzowi na talerzu, nudne i nic nie wnoszące. Dodatkowo za każdym razem gdy Sawako się odzywa tym swoim bojaźliwym głosikiem robiąc sto tysięcy przerw, za wszystko dziekując, na okrągło przepraszając przebiegał przeze mnie dreszcz irytacji. Jedynym plusem tego anime jest pojawiający się sporadycznie humor i naprawdę piękny obraz - Sawako jest śliczna, a śnieżny krajobraz pojawiający się pod koniec to bajkowe mistrzostwo. I to by bylo na tyle. Jezu, to naprawdę niezły usypiacz i stracony potencjał. Wielka szkoda, że takie anime dostaje 24 odcinkowy sezon plus jeszcze i kolejny, a na przykład No.6 dostalo raptem 11 czy 12 odcinków.

Zgadzam się w całej rozciągłości.

Pod pewnymi względami, taktycznie miała mentalność małego dziecka. Wynika to jednak z faktu, iż począwszy od szkoły podstawowej, poprzez gimnazjum, była odsuwana przez rówieśników, w efekcie nie wykształciła w sobie pewnych cech i zachowań, w tym mechanizmów obronnych. Swoje ułomności nadrabiała jednak szczerością i dobrocią. Poza tym, mentalnie nie odstawała od typowych 16 latków.
Z mojej strony główny zarzut to, tak mocne przedłużanie wyznania miłości, uciekając się przy tym do niedopowiedzeń i wprowadzania postaci przeszkadzających (Joe oraz nauczyciel Pin). Ja rozumiem, że w ich wieku jest to trudne i 90 % nigdy się na to nie odważy, ale w filmie tempo rozwoju akcji powinno mieć jednak priorytet.