I tym razem muszę się zgodzić. Mnie dla mnie najbardziej krindżowa była scena z żoną złola i jej kochankiem właśnie. Nie dość, że zamienili ze sobą tylko parę słów i się nie znają, to jeszcze robią sobie bara-bara w lesie, gdzie każdy może ich zobaczyć. Normalnie jak pijana dziewka i pijany parobek, a nie jak dama i dżentelmen. Poza tym, nigdzie nie jest pokazane i wyjaśnione, dlaczego żona złola tak nienawidzi męża, że chce go opuścić i rzuca się w ramiona przypadkowego gościa.

No jak dlaczego? Bo jest złolem. To nie wystarczy? ;)

Niestety, tak sobie myślą scenarzyści. Ja liczyłam jednak na trochę więcej głębi psychologicznej. Po prostu w tym serialu chodzi o to, żeby jak najwięcej się działo kosztem psychologicznego prawdopodobieństwa.

Zgadzam się! Ponadto, zakończenie pierwszego sezonu jest tym samym otwarciem drugiego. Zakończenie musi mieć jakąś pozytywna puentę, zostawić widzą z niedosytem aczkolwiek usatysfakcjonowanym końcówką. Scenariusz jest tworzony bardziej pod ilość widzów, niż jakość. Z tej przyczyny podaruje sobie sezon drugi i następne. Serial musi zawierać emocje zgodne z oczekiwaniami odbiorców.Tam gdzie zło zamyka sezon pierwszy, nie ma co szukać dobra w sezonie drugim. Zawiodłam się na postaciach odgrywanych w serialu , o zgrozo .....jedynie postać Rubina z barwą jego głosu oraz determinacją w niszczeniu , jest godna uwagi. Taki pat.

Cieszę się, że ktoś również uważa, że wbrew pozorom postać Rubina jest najciekawsza (dużo w tym roboty Mirosława Haniszewskiego z jego głosem). Wychodzi na to, że on jest najbardziej ogarnięty ze wszystkich bohaterów, którzy oprócz niego są bezmyślni. Ze względu na Haniszewskiego chyba obejrzę sezon drugi, bo być może pod wpływem naszych uwag wyrzucą obecnych scenarzystów i zastąpią bardziej profesjonalnymi, którzy nie tworzyliby karykatur postaci i nieprawdopodobnych historii.

Jak dla mnie , Mirosław Haniszewski wcielił się w postać Rubina znakomicie. Negatywna pistac aczkolwiek wyrazista w przekazie i grze aktorskiej. Co do scenarzystów....hmmm, w dobie genderyzmu , tęczowe barwy w serialu , nie kuszą kolorem zwłaszcza w bliskości uczuć damska męskich.

najlepsze jak na początku serialu próbowano zrobić z Matyldę taką bystrą, przebiegłą i zaradną, by potem zostać bezbronną, bezmówną damą w opresji. A Boden nie lepszy.

Dobrze wiedzieć, że nie jestem sama z moją oceną tej pary. A odnośnie dynamiki tych dwóch, to można śmiało powiedzieć, że u każdego jest chyba więcej chemii w łazience niż między nimi. W ogóle tego Bodena powinni wyeliminować, bo jego postać jest tak papierowa, że głowa mała. I skoro Matylda ma być zgodnie z zamysłem scenarzystów taką emancypantką, to niech sobie radzi sama, bez faceta.

I w związku z tym, że "pozytywni" bohaterowie są tak denni, to aż człowiek naczelnemu złolowi zaczyna prawie że kibicować.