Dla fanów gatunku i tych, którzy zachwycili się oryginałem Petersena od razu wydaję ostrzeżenie - omijajcie to g... z daleka, bo stracicie jedynie czas.
Wytrzymałem do połowy drugiego odcinka i dalej się nie dało oglądać. Piramida absurdów w bardzo szybkim czasie urosła do gigantycznych rozmiarów.
Wrangel - kapitan U-Boota pozostaje na powierzchni po tym jak jego okręt tonie. Jakimś cudem zostaje uratowany i pojmany przez Amerykanów. Ok, no spoko - niech im będzie. Wymieniają go na jakiegoś Amerykanina a ten ledwo tylko postawił stopę na U-612 już zaczyna knuć jak tu przejąć dowodzenie. Tak po prostu, bo w sumie to czemu nie? Serio??? Niemiecka kadra oficerska słynęła ze zdyscyplinowania a tu taka jazda. No i oczywiście większość załogi ani nie mrugnie tylko z radością przyklaskuje na ten pomysł. Po co słuchać starego dowódcy? Był nudny i ciągle tylko słuchał rozkazów z naczelnego dwództwa. Teraz możemy mieć nowego - niedoszłego topielca, który już stracił jedną załogę i którego w zasadzie nie znamy, ale co tam! Chodźmy za nim! Sąd wojenny? A kogo to obchodzi? Ważne, że sobie z nowym kapitanem popływamy i postrzelamy, a poprzedniego nudziarza wysadzamy na ponton i heja!
A najlepsze dopiero przychodzi - kapitan-topielec okazuje się jednak szalonym samobójcą, który tylko marzy, żeby zatopić kolejną załogę i pójść na dno razem z nią, aby zaznać wiecznego spokoju. Temat mu nie wychodzi, więc załoga go odsuwa od dowodzenia a on sam postanawia położyć się na kojo i pogapić się w sufit. Nie na długo, bo kiedy na horyzoncie pojawia się tajemniczy statek Wrangel zmienia zdanie i postanawia, że jednak on tu nadal rządzi, na co załoga nawet nie mrugnie i ochoczo daje mu do ręki gnata po czym idzie za nim. Hahahaha! Typa, który chciał ich zabić i którego w sumie należałoby zamknąć w wariatkowie w kaftanie oni nadal traktują jako dowódcę i do tego go uzbrajają! A poprzedniego wylali z okrętu bo nie podobało im się, że wypełniał zadaną misję.
Po tej dawce idiotyzmów postanowiłem sobie odpuścić tę żenadę