Dawno nic mnie tak nie sponiewierało, pewnie dlatego, że serial nie tylko jest znakomicie napisany, ale też osadzony w konkretnym miejscu i czasie, ukazując tragiczne wydarzenia sprzed 40 lat, przypominające to, co stało się w naszym kraju zaledwie kilkanaście miesięcy później...
Rezolutny, rozsądny student medycyny i uczynna, przyjazna pielęgniarka. Oboje mają traumatyczne doświadczenia, problemy rodzinne - i marzenia: on o występie na studenckim festiwalu muzycznym, ona o zagranicznych studiach medycznych. Czasu mają niewiele, zaledwie miesiąc, a przeszkód, które muszą pokonać - niespodziewanie dużo. A do tego nagle wkracza historia w postaci wojska tłumiącego protesty studenckie.
Akcja serialu trwa zaledwie około 20 dni, ale dzieje się w nim tyle, że można by obdzielić kilka typowych dram. Twórcy mistrzowsko operują wątkami poszczególnych postaci pierwszo- i drugoplanowych, planami czasowymi - i emocjami.
Warto przygotować chusteczki.