Serial oceniam na mocne siedem, ale biorąc pod uwagę nostalgie związaną z poprzednim serialem (Różowe lata 70) i latami 90tymi to daje mu dwie gwiazdki wyżej. Bo ten serial daje gigantycznego kopa nostalgii :) Jak oglądam te nowe Różowe lata 90 to aż żałuje, że nie zrobili go z dwa lata wcześnie, bo chciałbym jak najdłużej oglądać Reda Formana, a niestety widać po nim te prawie 80 lat. Życzę mu dużo zdrowia, bo jego postać nadaje temu serialowi charakteru.
Niektórzy tu narzekają na młodych aktorów, ale myślę, że dają radę, szczególnie, że poprzeczka została wysoko zawieszona przez poprzednią ekipę. Dla mnie ten serial jest nawet lepszy od ostatnich sezonów Różowych lat 70, gdy ubyło kilka osób z podstawowego składu co odbiło się na ich poziomie.
Podsumowują chce podkreślić, że widać jak ten serial w pozytywnym aspekcie mocno odstaje od dzisiejszych czasu, gdy bardziej na topie jest taka Euforia, która pokazuje piekło życia nastolatków w patologii społeczeństwa. Tu natomiast mamy pokazane życie normalnych nastolatków, którzy czasem zapalą zioło, chodzą do szkoły, mają swoje miłości i problemy, ale wszystko jest jakoś w bardziej pozytywnym i normalnym świecie ukazane. Serial pokazuje tu więcej optymizmu, wiary w przyjaźń, miłość i istnienie czegoś takiego jak wspierania się w rodzinie. Bardzo dobre pozytywne przesłanie.