Biorąc pod uwagę serial jako całość był to jedyny możliwy (i nierozczarowujący) finał. Logan jeszcze za życia dostrzegał, że żadne z dzieci nie zasługuje na przejęcie biznesu, a jedyną osobą, która wzbudzała w nim jakikolwiek szacunek był Matsson (który był trochę popaprany, ale jednak był wizjonerem i do wszystkiego doszedł sam). Ken, Shiv i Roman swoją pozycję zawdzięczali wyłącznie swojemu pochodzeniu i co niewybaczalne w biznesie - nie uczyli się na własnych błędach (przecież oni w kółko powtarzali te same błędy!). Znamienne zresztą były słowa Logana "I love you, but you're not serious people". Niewiarygodne jest to, że twórcy w jakiś pokrętny sposób sprawili, że mnóstwo ludzi kibicowało Kenowi i jednocześnie nienawidziło Shiv. Bo NIE ZAPOMINAJMY, Ken był heroinistą, ultra pozerem - ten jego wyluzowany hiphopowy styl bycia :) - i na dodatek przyczynił się do śmierci człowieka, za co nie poniósł konsekwencji. On sam uważał się za lepszego od swojego rodzeństwa plus twierdził, że bycie CEO po prostu mu się należy (te desperackie „I’m the eldest boy”). Kłótnia rodzeństwa bezpośrednio przed głosowaniem Shiv już chyba najdosadniej obnaża jaki Ken jest egoistyczny (do tego wyparcie się wypadku tylko po to żeby dostać czego chce). Za każdym razem kiedy nadarzała się okazja tworzył swoje przymierze z którego konsekwentnie wykluczał Shiv. Finalnie, Shiv po prostu rozegrała to na tyle korzystnie dla siebie, na ile pozwalały jej na to pionki na planszy. Bo nie oszukujmy się, gdyby Ken został CEO, Shiv zostałaby odsunięta na dalszy plan i nie miałaby do powiedzenia nic! A tak jest żoną CEO oraz matką jego dziecka i w jakiś tam sposób może wywierać na niego wpływ, a sam właściciel jest na nią napalony, ergo pozostaje w grze. Moim zdaniem wybrała dla siebie najlepszą opcję z dostępnych.