Myślę że źle podchodzisz do tego serialu. To nie Narcos albo TwinPeaks, tu nie chodzi o napięcie i tajemnice. Ja do tego serialu zasiadam jak do książki, chłonę historię i z każdego odcinka wyciągam coś wartościowego. Serial bucha empatią, mądrością, życiem... to po prostu warto zobaczyć i zapamiętać, bo takich produkcji jest bardzo niewiele.

Pierwszy sezon łyknęłam jak pelikan, bo taki ładny, wzruszający, te 'wodzenie za nos'. Nawet drugi oceniam bardzo dobrze, bo zostały ukazane losy Jacka. Ale trzeci sezon, eh. Pomimo tego, że Beth to moja najulubieńsza postać (o ile można to tak określić) w tym serialu to te pełne patosu jej rozmowy z Randallem są już nużące, no bo kto tak rozmawia? W zasadzie to oni wszyscy od samego początku rozmawiają prawie, że wierszem, ale przy trzecim sezonie jest to już po prostu MEH. A Kevin i jego wątek związkowo-alkoholowy już nawet mnie nieciekawi. Oglądam This is Us już raczej z przyzwyczajenia. Niestety obawiam się, że będą ciągnąć ten serial jak chociażby The Affair.

Właśnie z braku laku oglądam czwarty sezon, ale robię to w sumie jedynie po to, żeby ostatecznie przekonać się, że po drugim sezonie serial stracił kompletnie sens. "This is us" bardziej pozytywnie zapadłby w pamięci, gdyby nie ciągnęli go uporczywie i skończyli w momencie ukazania bohaterom okoliczności śmierci Jacka Pearsona. Teraz jest sztucznie i wydaje mi się, że w 50-tym sezonie poznamy zapewne praprapraprapraprapraprawnuków Randalla, Kate i Kevina. Bleh.

Nie wiem, czy się odważyłeś, ale trzeci sezon jest nadal bardzo ciekawy. Pojawia się brat Jacka - Nick. Jest sporo Wietnamu. Dostajemy też historię poznania się Rebecki i Jacka. To takie główne wątki retrospekcyjne, ale teraźniejszość też jest ciekawa. I rozwijane są wątki przyszłe. To historia zamknięta w 6 sezonach, twórcy od początku mieli jasno nakreślony scenariusz. I dobrze, bo nie będzie już żadnych niedomówień

Tak, odważyłem się i jestem pozytywnie zaskoczony.