Zgadzam się z Tobą. Sam serial nie jest zły, jest klimat, zdjęcia świetne, aktorzy nienajgorsi, ale tak jak Ty tak i ja uważam, że ten "niedźwiedziołak" totalnie tu nie pasuje. Jak zobaczyłem plakat Terroru, na którym kapitan Franklin ma przerażoną twarz, a później przeczytałem co się stało z załogą prawdziwego Terroru, to wyobrażałem sobie, że kapitan Franklin na plakacie patrzy na zjadającą samych siebie załogę czy coś takiego. Oczekiwałem ukazania historii Terroru zbliżonej do prawdziwej. Myślałem, że serial pokaże, co się dzieje z człowiekiem w takich warunkach, jak zanika moralność i działa instynkt przetrwania. Dostałem jednak coś innego. Tzn to o czym piszę się pojawia, ale zdecydowanie później niż myślałem.

Sam "niedźwiedziołak" jest w tej historii całkowicie niepotrzebny. Można uznać, że większość załogi zginęła przez Eskimosów i ich "szamańskie zaklęcia", bo na końcu przecież okazało się, że potworem sterowali oni. Wydaje mi się, że to trochę krzywdzące w stosunku do osób, które wtedy zginęły. Oficjalnie wiemy, że doszło do kanibalizmu, a część osób po prostu umarła z zimna lub różnych chorób. Dodawanie do tej historii potwora jest, moim zdaniem, zbędne. Zamiast 10 odcinków spokojnie można było opowiedzieć wszystko w 6 albo 7.

Reszta jest bardzo dobra. Podoba mi się pomysł z dodaniem zabójcy na statku, ten bunt itd. Wszystko co związane z ludźmi jest dobrze zrealizowane, ale niestety przez potwora wszystko to wydaje się niczym. Według mnie w tej historii mógł pojawić się zwykły niedźwiedź w jednym lub dwóch odcinkach, ale nie więcej. Wydaje mi się, że opowieść o ludziach tracących rozum, którzy stają się sami bestiami byłaby o wiele ciekawsza. Wyobraź sobie tłum rozwścieczonych, głodnych ludzi z bronią palną. To byłaby najstraszliwsza rzecz na świecie. Ten potwór kompletnie zepsuł wszystko. Szkoda.

W ogóle jak potwór pojawił się po raz pierwszy, to ja myślałem, że załoga ma jakieś zwidy i to ktoś ze statku zabija. Potem jednak okazało się coś innego. A szkoda, bo to byłby bardzo dobry zwrot akcji.

Nie wiem, czy oglądaliśmy ten sam serial? Tuunbagiem nikt nie sterował. On był duchem/bóstwem, jak zwał tak zwał, a Inuici się go bali, ale jednocześnie go strzegli. Z Tuunbagiem komunikował się (i znowu, nie sterował nim!) ojciec Lady SIlence, a ona nie miałą niestety wiedzy, jak to robić. A tak naprawdę, Tuunbag był głównie kropką nad i, bo większość załogi i tak umaraą w wyniku chorób, wycieńczenia czy kanibalizmu.

Może pocieszy cię fakt, że twórcy również chcieli się niedźwiedzia pozbyć, ale bez stwora studio nie wyłożyłoby forsy, więc... został ale nieco okrojony, bo książce to Tuunbag szaleje podobno o wiele bardziej. Dla mnie Tuunbag to bardziej katalizator różnych wydarzeń.

129

To jest wlaśnie tak kiedy ludzie nie mają wiedzy, a piszą recenzje. Stwierdzenie że stwór psuje całość jest idiotyczne z prostego powodu, serial powstał na podstawie powieści, więc jak mogło by go nie być to po piersze, po drugie nie zrozumiałeś przesłania i tego po co autor powieści umieścił w niej potwora. Po trzecie jeśli piszesz recenzje o tym serialu wypadałoby również przeczytać książkę ponieważ ona jest źródłem tej historii.

Ale ja piszę recenzję serialu, a nie powieści. Są seriale czy filmy na podstawie książek, które w mniejszym lub większym stopniu zmieniają swoją fabułę (zresztą Terror też to robi) wobec literackiego pierwowzoru aby dopasować ją do widza telewizyjnego. Tu w mojej opinii zrobiono to nieumiejętnie i nie ma żadnego argumentu za tym, że nie powinienem o tym pisać.

Argument jest prosty i logiczny. Gdyby pozbyli się stwora, to nie byłaby już ekranizacja powieści Dana Simmonsa, tylko fabularyzowana historia zaginionych statków.

Dokładnie. To trochę, jakby powiedzieć - "Nawet dobry ten horror "To", ale ten klaunopotwór zupełnie niepotrzebny. Byłoby lepiej bez niego" ;)

No i to byłoby dobre.
A tak to wyszło lekkie guwienko z potworkiem dla dzieciaczków.
Zmarnowany potencjał na porządny serial.

Tak to jest jak puste dzbany się wypowiadają. Gdzieś kiedyś w jakiejś książce albo komiksie widzieli potworka, to teraz też muszą mieć.
Żenada.
Wracajcie dzieciaki do przedszkola.

Jeśli dla Ciebie wszystkie historie w których jest "potwór" są dla dzieciaczków to pozdro.

Nie wiem czy wszystkie, ale ten potworek był ewidentnie dziecinny i zepsuł całą opowieść.

Potwór jest w tym serialu metaforą Niewiadomego. Srsly, może twórcy co niektórych seriali powinni dodawać jakieś specjalne adnotacje pt. "Uwaga, głupsi widzowie mogą mieć problemy ze zrozumieniem treści", tak samo, jak dodaje się ostrzeżenia o nagości i scenach przemocy...

Bo dla niektórych to tylko proste filmy dokumentalne mają prawo bytu. Pojawienie się metafory, elementów wierzeń lub mitologii to już zdecydowanie za dużo do ogarnięcia.

Zabrałem się za serial świeżo po zakończeniu książki i nie chwyciło. Masa bzdurnych zmian w stosunku do oryginału, które nie wnoszą nic dobrego. Książka była prawie siedmiuset stronowym grubasem i dużo lepiej oddano tam klimat arktycznej niewoli, w serialu miało się wrażenie, że siedzą dwa tygodnie, a nie dwa lata. Potwór mocno niewykorzystany. Wciśnięty raczej z musu, a nie jako element zaszczucia. Jedyny plus to chyba tylko samo rozwiązanie kwestii potwora. W książce było strasznie dziadowe.

Nie noooo, książka była do niczego- przedmiotowe traktowanie kobiet (Silna- nastolatka pożądająca starca, super, jasne), kobiece postaci przedstawiane od włosów łonowych, między bohaterami zero braterstwa, suche opisy. Dla mnie zmiany w większości na plus. Potwora swoją drogą reżyser nie chciał w serialu, iał to być raczej survival bez elementów horroru, ale stacja się uparła.

Przedmiotowe traktowanie kobiet XD a kysz lewicowy potworze :D

Chwila, chwila, ty zarzucasz książce traktującej o realiach XIX wiecznych "przedmiotowe traktowanie kobiet"? XD

Serio uważasz, ze nastolatki w jakichkolwiek czasach marzyły tylko o uprawianiu seksu ze starymi alkoholikami? :P To tylko pobożne życzenie Simmonsa. Razi mnie przedmiotowe traktowanie kobiet przez autora, a nie bohaterów- znam dobrze literaturę wiktoriańską, mimo realiów mnóstwo jest ciekawych postaci, a Simmons konentruje się na opisach włosów łonowych i to właściwie cała 'osobowość' kobiecych postaci, co też nie jest dla niego wyjątkiem.

Teraz, gdy napisałaś więcej cofam tę ironię z mojego poprzedniego wpisu, niemniej WYDAJE mi się, że chyba za bardzo nadinterpretujesz "uprzedmiotowienie" w tym kontekście. Od razu zaznaczę, że Simmonsa nie czytałem, więc naturalnie nie mam tak mocnego stanowiska jak Ty, ale z Twoich zarzutów które padły do tej pory, widzę to trochę inaczej (a argument o uprzedmiatawianiu kobiet widziałem w internetowych dyskusjach tak często tak źle użyty, że podjąłem ten wątek). To co napisałaś o Simmonsie świetnie koreluje się z moimi odczuciami wobec twórczości np. Kinga (mnie zbulwersował szczegółowy opis stosunku 14 latków w Mrocznej Wieży), czy czytanych obecnie Filarów Ziemi (opisy erotyczne są całkowicie zbędne). Nie wspomnę już o twórczości Grahama Mastertona... Wszyscy ci pisarze, to twórcy tworzący w duchu rewolucji seksualnej. A skoro dobrze orientujesz się w literaturze wiktoriańskiej, to wiesz, że i ona rządziła się swoją mentalnością. Jeśli Simmons w każdej swej powieści parzy nastolatki z podstarzałymi facetami - przyznam Ci rację, jest to przykład pewnej obsesji... Ale jeśli ma o tym świadczyć ten jeden przykład, to cóż, dla mnie jest to po prostu duch literatury 2 połowy XX wieku. Dalej, całkowicie zgodzę się z Tobą, że związki - czy to czysto cielesne czy nawet uczuciowe pomiędzy nastolatkami a dojrzałymi partnerami nie są i pewnie nigdy nie były czymś powszechnym, ale nawet dziś się zdarzają. Jak to oceniać? Motywy są różne - finansowy zdaje się najbardziej oczywistym, ale niektóre dziewczyny mogą się wiązać z dojrzałymi facetami bo czują np. jakąś stratę po ojcu, mają poczucie opieki i stabilności. Myślę, że niejeden psycholog mógłby powiedzieć więcej na ten temat. Natomiast dwa stulecia temu bodźcem do zawarcia takiego "mezaliansu" mogła być fascynacja dziewczyny słynnym badaczem - wszak Crosier miał już na koncie 2 wyprawy - tu oczywiście nie wiem jak potraktował to Simmons, bo może pokpił sprawę po całości, ale sama idea takiego związku nie jest kuriozalna (nawet dziś słynni artyści, nawet podstarzali cieszą się powodzeniem nie tylko u kobiet, ale i młodych dziewcząt).

Czy ty jesteś jakimś niedorozwojem? Zaznaczaj na przyszłość spojler bo w samym tytule już walnąłeś spojler!!!

Jaki spojler? potwór pojawia się już na samym początku, zdaje się w 2 odcinku,

No przecież to jest spoiler tępy łbie

To że jedni lubią wątki fantastyczne, a inni nie lubią, nie znaczy żeby za taki wątek oceniać film. To że Ty tego nie lubisz nie znaczy że innym nie przypadnie do gustu. Szkorbut, samotność, i beznadziejność sytuacji ze zwykłego niedźwiedzia zrobiły potwora w oczach marynarzy. Jeden widział, przekręcił, rozpowiedział reszcie, inni w to uwierzyli, jak najbardziej prawdopodobne.