Serial nie jest zły, ale nie jest też wybitny. Przeciętna telewizyjna produkcja, tym razem osadzona w gatunku science-fiction.

Mamy więc sporo schematyzmu, dość kiepsko narysowane postacie oraz prostą narrację dopasowaną do formuły prostego serialu, bez głębszych aspiracji.

Mimo, że widz - o inteligencji przeciętnej - potrafił zestawić ze sobą fakty już po pierwszym odcinku, wielkim mózgom połączonych Ameryk (głównym agencjom rządowym USA, naukowcom uzbrojonym w laboratoria badawcze, najnowocześniejsze technologie i wielkie mózgi) wyciągnięcie prawidłowych wniosków zajęło co najmniej 6 odcinków. Nawet po 6 odcinku nie mam pewności, że wielkie mózgi połączonych Ameryk przyjęły do wiadomości, że mają do czynienia z pozaziemską inteligentną formą życia.

Ogólna infantylność postaci razi. Oraz ten nieznośny schematyzm, który sprawia, że w zasadzie nic nas tu nie zaskakuje. Oglądamy to z umiarkowanym zainteresowaniem. Gdyby ten serial pojawił się w latach 80tych, to byśmy mówili hoho ejej - a tak mówimy tylko ostatnie "ej", z lekkim grymasem bólu na twarzy. Bo wciąż czekamy na dojrzałe sf dla dojrzałego odbiorcy. Takie Breaking Bad osadzone w gatunku sf. Albo może nawet The Wire. Tymczasem dostajemy kolejną prostą liniową, przewidywalną historyjkę z przeciętnie budowaną dramaturgią, bez artyzmu, bez iskry bożej, bez tego czegoś co uczyniło A Starway to Heaven arcydziełem rock&rolla. ;)
Nie, ten serial rock&rollowy nie jest, niestety. Ale da się obejrzeć, przy odrobinie wysiłku i samozaparcia. Może po 6 odcinku będzie już tylko lepiej, ale wolałbym nie być nazbyt naiwny...