No już z tym, że każdy to nie szalejmy. Ale jest świetny :)

Oglądając programy kulinarne często widziałem ludzi z branży podchodzących śmiertelnie poważnie do tematu, albo jak Gessler aż zbyt chamsko. W wielu programach miałem wrażenie że postacie są stworzone przez producentów. Którzy mówili tym ludziom jak mają się zachowywać, jak mają grać, które swoje cechy mają bardziej uwidaczniać. Po prostu byli tworem, produktem. Czy to Gordon Ramsay czy nasza polska Gessler. Wymieniam ich dlatego że, po prostu pamiętam. Oczywiście oglądało się więcej programów kulinarnych z większą ilością, kucharzy, smakoszy, ludzi z branży gastronomicznej, ale akurat oni utkwili mi w pamięci z imienia i nazwiska. No a tutaj... a tutaj. No cóż. Poboczni Bohaterowie jak i główny koleś, szczególnie główny koleś, są tak naturalni. Normalnie jak ziomki z osiedla, chciało by się z nimi spotkać, przybić piątkę i walnąć zimnego browca. Coś było w tym filmie dokumentalno- kulinarnym, że obejrzałem go jednym haustem. Ta naturalność i kurczaki pieczeniaki, był bym zapomniał..... fabuła. Na przykład w odcinku o smażonym kurczaku, kto by pomyślał że taka historia się za tym kryje! Kapitalna sprawa. Pozytywnie w chuj.

Mhm, rozumiem o co chodzi. Wiesz, to zupełnie inny profil widza i też styl oraz forma. Tutaj jest mocno dokumentalnie. Gordon, czy Gessler to już typowe show i rewolucje. Netflix idzie w taką stronę mocno estetyczną, podnosi tematy kulturowe, nawet w typowo rozrywkowych programach (jak np. Różowa Brygada :D ) - dlatego czujemy zachwyt ;)