No i kaniec filma, 13 odcinek obejrzany.
Brak zakończenia wątków ewidentnie zastosowany po to, aby kontynuować serię i wiele wskazuje na to, że tak właśnie będzie. Jak patrzyłam na analizę oglądalności to na dzień 21 marca po trzech pierwszych odcinkach średnia oglądalność produkcji wyniosła 3,01 mln widzów. Kolejna analiza obejmująca dłuższy okres czasu, od 1 marca do 30 kwietnia wykazała, że oglądalność serialu wraz z kolejnymi odcinkami stopniowo malała, zatrzymując się średnio na poziomie 2,59 mln widzów. Dziwne, bo wydawało mi się, że akcja rozkręciła się trochę później, tak od 3, no może bardziej 4 odcinka. Jednak taka publika chyba wystarczy, aby nakręcić kolejny sezon.
Podsumowując: brak klimatu lat 40 tych, kolorowa Warszawa, pięknie ubrane bohaterki, przedstawiony dostatek są mało wiarygodne jednak miłe dla oka więc łatwiejsze w odbiorze.
Tempo dość dobre, szczególnie w późniejszych odcinkach, akcja dość spójna, choć dużo uproszczeń i skrótów.
Forma narracji, dość ciekawa, czyli przygody trzech bohaterek plus epizodyczni towarzysze i wrogowie do unicestwienia po 2-3 odcinkach, powoduje jednak uczucie niedosytu ze względu na zbyt szybkie kończenie wątków. Brak ukazania konsekwencji dla dziewczyn za śmierć Domaraszka, Kirscha, Heslera, Burkhe, Kleima, Dietricha.
Realizowane przez dziewczyny akcje trudne do uwierzenia (te najbardziej rażące to słynna scena na dworcu w pierwszym odcinku, skatowanie Domaraszka w szpitalu, zbyt łatwy dostęp do broni i samowolna akcja z jej kradzieżą z magazynu, przewiezienie z Warszawy do dworku żydowskich, obdartych dzieci, zastraszenie Dietricha przez trzy amatorki ).
Aktorstwo drugiego planu bardzo dobre. Na pochwałę zasługują niemal wszyscy niemieccy aktorzy bądź polscy grający Niemców, rewelka. Szeptycki, Lewandowski, Robakiewicz, Ślosarski, Schimscheiner, i Pan Sławek z magazynu ;) bardzo przekonujący w swoich rolach.
Najciekawsze wątki serii: zniknięcie Kamila, znajomość Marysi i Franza, praca Marysi jako agentki u Dietricha, Gestapo kontra Abwehra, postać Margarete von Losein - niestety wszystkie wymienione potraktowane zbyt powierzchownie i w pełni niewykorzystane.
Najbardziej wzruszające momenty: Joachimowie w getcie, ukazanie ich upodlenia, apatii; tragizm postaci Zosi, która nie potrafi odnaleźć się w wojennej rzeczywistości, szczególnie jest to widoczne w ostatnim odcinku, gdy Zosia bawi się jak mała dziewczynka chodząc z rozłożonymi rękoma po pozostałości torów w nieczynnej zajezdni. Śmierć Jurka, śmierć matki Ewki, Malina nie mogący się przyznać, że stara Żydówka w getcie to jego babka, podjęcie przez Marysię decyzji o zabiciu Kleima, list do rodziców Franza i jego przeczucie o nadchodzącej śmierci.
Bohaterki: za mało Irki, przez co odnosiłam wrażenie, że była na doczepkę do wątków Marysi i Ewki. Ewka, choć wystylizowana na kokotę nie drażni, przeciwnie, wzbudza sympatię. Łatwo taką postać przerysować, na szczęście tak się nie stało, dobrze ją rozwinięto. Marysia jest w stanie przykuć uwagę i ciągnąć akcję jako główne ogniwo, choć czasem pewne jej reakcje są niezrozumiałe. Duży plus za odegranie sceny na posterunku w 12 odc. jak tłumaczyła się granatowemu policjantowi, że nie jest Żydówką, ani znajomą
pozostałych zatrzymanych. Kombinowała jakby była ziomalką Ewki. Znacznie bardziej było to wiarygodne niż jej wieczne nadąsanie w innych odcinkach.
Relacje i miłość: Irka- Stefan nuda, podobnie jak powtarzana co drugi odcinek scena tańca Irki i Kamila. Witek i Ewka super. Marysia i Franz świetny potencjał (był), Marysia i Jurek osobno świetni, razem jakoś mało przekonujący, ale to raczej wina scenariusza.
Mężczyźni: prawie wszyscy fajni wizualnie jak i osobowościowo, włącznie z negatywnymi postaciami. Czasem akcja szła w takim kierunku, że panowie w cień spychali główne bohaterki.
Reasumując było nieźle, ale liczę, że drugi sezon będzie lepszy.