Czasem ciężko znaleźć coś, co nas odpręża. W 2000 roku studio Impressions Games wypuściło grę na komputery Zeus: Pan Olimpu, potem wyszedł Posejdon, a ostatecznie wersja Acropolis, łącząca obie te gry. Minęło tyle lat, a wciąż Lisioł chętnie zasiada na Olimpie i odpala tę grę. Możecie wierzyć lub nie, ale naprawdę futrzaka odpręża, wyłącza myślenie i pozwala się zdystansować zwłaszcza od pracy.
.
Zeus to strategia ekonomiczna polegająca na budowie miasta w mitycznej Grecji. Dostajecie kawałek terenu ze wszystkimi plusami, takimi jak zasoby strategiczne, urodzajne ziemie czy dostęp do wody oraz minusami – np. skalisty teren, wilki, wredni sąsiedzi lub mityczny potwór. Uwierzcie Lisiołowi na piśnięcie, że oprócz batalii z planem urbanistycznym czy logistyką miasta, towarzystwo meduzy, minotaura, czy krakena nie należy do przyjemnych. Panoszy się to to i wszystko niszczy na swojej drodze. Potrzeba więc wezwać bohatera, który raz na zawsze rozwiąże problem, jednak herosi to profesjonaliści i swoje wymagania mają. Każdy inne! Stadiony, trunki, jeden woli konie, drugi owce, trzeci kozy – Lisioł nie ocenia. Najgorsi są ci pobożni, bo wymagają oni zbudowania świątyni ku czci swego patrona. *Lisioł siwieje, czytając listę wymagań kolejnego naoliwionego osiłka.*
.
Równie upierdliwa jest arystokracja. Zwykły człowiek może w namiocie mieszkać, ale oni muszą mieć wszystko i jeszcze więcej. Ogrody to za mało! Muszą być pomniki, fontanny i kamienne kręgi. Lisioł najchętniej rzuciłby ich krakenowi na pożarcie, ale są miastu niezbędni. To oni tworzą armię, za pomocą której można odpłacić sąsiadowi pięknym za nadobne, a potem pobierać trybut w winie *zacieranie łapek*. Gorzej, jak sąsiad zamiast wojska poszczuje Was swoim olimpijskim opiekunem. W tej kwestii Lisioł widział już chyba wszystko – okładanie się po gębach Hery i Afrodyty, rzuty kowadłem Hefajstosa w Hermesa, najazdy Posejdona, czy też wielka ucieczka Aresa przed swoją obecną żoną. Na szczęście panuje hierarchia, więc jak chcecie się pozbyć kłopotliwego boga, wystarczy postawić świątynie komuś ważniejszemu od niego. Dzięki temu macie też przyśpieszony kurs greckiej mitologii!