Słuszne spostrzeżenie. Dzięki odsiadce Carlito dokonuje wewnętrznej przemiany, porzuca dawne przyzwyczajenia i stara się prowadzić cnotliwe życie podchodząc do niego obojętnie oraz patrząc na nie z góry do samego końca, nawet w chwili śmierci.

Jak dla mnie to było stoickie - na tyle, na ile tylko facet zaplątany w szemrane interesy może być stoikiem. A na koniec nawet i całkiem stoickie.