Ja również spodziewałem się czegoś lepszego po tym filmie, przecież był na podstawie autentycznych faktów. Jako że interesuję się survivalem jestem zawiedziony na całej linii... Zacznę od plusów tego filmu:
- Dużo odniesień do wiary, która jest jedną z najważniejszych wartości jeśli chodzi o przetrwanie
- Pięknie pokazane braterstwo i łączenie się w obliczu tragedii ( scena gdzie jeden z bohaterów zanosi drugiego do reszty samolotu)
-Bardzo dużo życiowych cytatów
- Pokazane jak człowiek w obliczu tragedii może zmienić się w zwierze
- Pokazanie ważnych wartości w życiu ( palenie pieniędzy żeby się ogrzać)
- Świętowanie urodzin- jak dla mnie mistrzowsko pokazane, jak sprawić małą przyjemność z niczego
- Różni bohaterowie, z różnym podejściem do życia
- Oczywiście efekty ( jak na film z 1993 roku) jak i gra aktorska

To byłoby na tyle jeśli chodzi o plusy. Minusów niestety zauważyłem znacznie więcej:
- Pierwsze podstawowe pytanie: Po kiego szukali akumulatora na tyłach samolotu? Przecież wiadomo że w niskich temperaturach ( bagatela -30,40 stopni) akumulator staje się bezużyteczny?
- Skoro schodziły cały czas lawiny i sypał śnieg to czy ogon samolotu nie powinien znajdować się pod nim ( dotarli do niego bagatela po miesiącu)
-Sama decyzja o pozostaniu na miejscu tragedii. Owszem bodajże pierwsze 2-3 dni z powodu warunków pogodowych w pełni uzasadnione, zwłaszcza że w takich przypadkach najlepiej pozostać na miejscu tragedii. Ale kiedy usłyszeli że przerwali poszukiwania nie prościej było wybrać kilku najsilniejszych i wyruszyć w drogę?
- Wyruszenie w drogę w czerwcu ( kiedy wysoko w górach topnieje śnieg, i łatwiej schodzą lawiny, także kamienne jest czystą głupotą). Dlaczego więc czekali aż się ociepli?
- Samo pozostanie w takim miejscu jest czystą głupotą ( przykład- schodzące lawiny), z tego co było widać na filmie miejsce było idealnym do schodzenia lawin
- Smutek bohaterów kiedy odkryli że mają 4 butelki wina i kilka czekolad, i radość że przecież mają całą walizkę papierosów - kwestia gustu co dla kogo jest ważne
- Sam motyw ze zjedzeniem wszystkiego noc przed "rzekomym uratowaniem" - głupota
- Tekst który mnie całkowicie rozłożył: pod sam koniec filmu, kiedy jeden z bohaterów pokazuje drugiemu nieośnieżone szczyty i mówi" Tam musi być zielona dolina, widzisz nie ma śniegu na szczytach" - Otóż nie było śniegu, ponieważ nie miał gdzie się gromadzić. I wcale to nie świadczy o obecności zielonej doliny
- Kwestia bliskości ogona - był oddalony o 3 km od reszty. Dlaczego więc za pierwszym razem szli jakieś 2 dni? Warunki były podobne
- Oczywiście kwestia samego przeżycia w wysokich górach, w temperaturze -30 stopni i wietrze który potęguje odczuwalność temperatury. Nie jestem pewien czy zakładając wszystkie ubrania na siebie przeżyliby tak długo
- Część trupów została przysypana. Jakim cudem reszta z nich była w stanie wyżywić przez przeszło 60 dni, 16 dorosłych osób? Bierzmy pod uwagę wysokość, i stratę kaloryczną potrzebną na termoregulację ciała
- Wspominany wcześniej fakt, że po 70 dniach przeżycia w górach, wszyscy mają idealnie czyste ubrania i nie są zarośnięci
- Pomijając oczywiście fakt, że byli na wysokości około 3600 metrów - więc tak naprawdę do pokonania mieli rożnicę wzniesień góra 2000 metrów. Oczywiście przez góry, ale to można rozwiązać, bo przecież mieli mapę. No ale cóż, woleli siedzieć sobie w kabinie samolotu
- Zwróćcie uwagę na moment kiedy liczą ile mają zapasów. Jeden z nich pyta się na ile osób- 27. Następnie ginie dziewczyna, później 8 osób w lawinie. Następnie dwóch chłopaków na hamakach, i w końcu jeszcze jeden mężczyzna. Razem 12. Odejmijcie 27-12= 15. Na końcu filmu powiedziane jest że przeżyło 16 osób. Gdzie się podziała jedna osoba? Takie drobne niedopatrzenie reżysera
- Nie wierzę, żeby przez 70 dni, nad Andami nie przeleciał ani jeden samolot ( pomimo tego że był rok 1973?) Zwłaszcza że podczas odwilży wszystko było widoczne.
- I na samym końcu motyw, powrotu jednego z trójki po zapasy do samolotu. Po kiego? Skoro oni nie czekali na nie tylko szli dalej? Zwłaszcza że ten chłopak był na skraju wyczerpania i sama myśl że musiał wrócić do samolotu ( przynajmniej 2 dni marszu) kompletnie sam, bo przyjaciele go zostawili,idąc dalej. Nie powinni się rozdzielać, zwłaszcza w porze kiedy góry są niebezpieczne

Na tym kończę, z pewnością gdybym obejrzał ten film drugi raz, znalazłbym odpowiedzi na pewne pytania. Ale nie chcę oglądać go ponownie. Za to z przyjemnością przeczytałbym książkę. Film ma wiele nieścisłości. Oczywiście ciężko oceniać to co działo się 40 lat temu, skoro teraz mamy tak zaawansowaną technikę, że najpóźniej tydzień po tragedii szukają rozbitków. Jednocześnie ciężko oceniać myślenie bohaterów, nie będąc w takiej sytuacji w jakiej oni się znaleźli ( adrenalina, nieznane miejsce, brak doświadczenia itp) Ale było ich 27 osób, a adrenalina działa jakiś czas.
Ale oceniamy tutaj film, moja ocena to 4, właśnie ze względu na liczne nieścisłości. Jednocześnie szanuję zdanie innych osób że film jest bardzo dobry, bo każdy ma inny gust.