Kiedy słucham Requiem wyrównuje mi się oddech - tak twierdzi moja przyjacióła, która jest muzykiem :) więc pewnie wyrównuje się wszystkim - to niesamowite :)

Pozdrawiam. Rok temu zmarł mój prawdziwy Przyjaciel. Był niewierzący i zgodnie z Jego życzeniem pogrzeb był świecki. Uroczystym pożegnaniem było Requiem Mozarta - wszyscy płakali. Dobra muzyka łączy ludzi, bez względu na rasę, narodowość, pochodzenie, wyznanie, pieniądze itp. Twoja przyjaciółka ma rację.

Bardzo,bardzo współczuję, wiem co Pani czuje -niestety :( . Bardzo ciepło pozdrawiam
p.s. Jeśli kocha Pani muzykę Mozarta polecam jego biografię - Karol Stromenger "Mozart" :)

Dziękuję za ciepłe i miłe słowa. Czytałam o Mozarcie kilka książek, ale tej akurat nie, chętnie przeczytam. Ale film Amadeusz bardzo lubię i oglądam sobie co jakiś czas. Pozdrawiam i zapraszam do grona znajomych - Irena.

Nie ma za co:) - to a propos ciepłych słów :) - dziękuję za zaproszenie:)
p.s. Mam na imię Magda;)

Twórczość Amadeusza to dziedzictwo kulturowe i tak już będzie zawsze. Mozart był wspaniałym twórcą, prawdziwym geniuszem, a jego choroba i przedwczesna śmierć to niepowetowana strata dla wszystkich, którzy są miłośnikami jego dzieł i uczuciowo traktują każdą kompozycję tego Wiedeńskiego Klasyka. Osobiście znam wiele jego symfonii, koncertów fortepianowych, oper jeszcze nie miałem okazji poznać, ale kiedyś na pewno je zobaczę. Pierwsze takty Requiem Aeternam, tej najwspanialszej mszy żałobnej na świecie, powodują we mnie uczucie jakby niewidzialna pętla ściskała mi gardło, a ciało nagle zostało ogarnięte paraliżem. Na szczęście kompozytorowi udało się zostawić wiele utworów na papierze przez co możemy się nimi cieszyć współcześnie.
Podoba mi się, że w filmie Formana jest sporo muzyki Mozarta, a poza tym reżyser nie bał się zamieścić fragmentów kilku jego najwspanialszych oper. Dla mnie jest to arcydzieło przez duże A z symboliką, która dodatkowo podkreśla całą historię geniusza. Pozdrawiam.

Tak samo się czuję, gdy słucham Requiem, dwa tygodnie temu zmarł mój szwagier, prawy, dobry człowiek, społecznik i kochany mąż...
Na zakończenie uroczystości pogrzebowych, przyjaciel puścił właśnie fragment Requiem, krew odpłynęła z całego mojego ciała, stałam, słuchałam sparaliżowana wręcz i płakałam...

Szczere wyrazy współczucia. Ciekawe, że akurat śmierć po kogoś Tobie tak bliskiego przyszła wówczas, gdy pamięć o tych, którzy odeszli była tak bardzo na czasie. Na pewno było to trudne przeżycie, ale tak to już jest gdy na zawsze odchodzą ludzie, którzy byli dla nas wyjątkowi. Jakoś wtedy ten świat staje się inny i czegoś nam stale brakuje. Pozdrawiam.

Dziękuję... Śmierć na nas czeka, jednak za każdym razem gdy przychodzi, jesteśmy nieprzygotowani... Moja Siostra to bardzo dzielna dziewczyna, ale jak patrzę na jej ból i tęsknotę... czas goi rany, ale osoby, którą tak bardzo się kocha, nie da się zapomnieć...

to nie tylko muzyka. Film to arcydzieło

Film jest wielopłaszczyznowy. I może się spodobac ludziom którzy nawet nie lubią muzyki klasycznej.

Ze tak powiem...hm... ale o co chodzi?

Ale to jest portal filmowy nie medyczny.

Nie ma sensu odpisywać bo tylko czynisz jego marny żywot ciekawszym. I ma później imbecyl motywację do dalszego pajacowania.

autotrolling? tego jeszcze nie bylo, rzeczywiscie ciekawe. :)

Bardziej ciekawe jest to że nie dostrzegasz różnic między profilem moim a idioty któremu wczoraj odpisałeś.

W takim razie wpis o lekcji z lalakami to taka poetyczna strzala w trola? To sie wylaczam i znikam. Amadeusz zasluguje na cos wiecej niz laleczkowy brak wzwodu. Malo to finezyjne. pa

Widzę, że muszę jaśniej, bo inaczej nie dotrze: nie mam z typkiem wypisującym teksty o lalach barbie nic wspólnego.

Zakładałbym konto, zdobywał szary łeb i oceniał blisko 2000 filmów, by później sam się podrobić i próbować ośmieszyć spamując na forach filmów które lubię? Ma to sens?

Ciekawe to jest to, że nie odróżniasz "isu" od "iso", tego, że jeden ma łba, a drugi nie ma, a do tego jeden ocenił film na 9, a drugi nie (przynajmniej na tę chwilę nie ma oceny, więc jak Ty to czytałeś, też jej nie było - co piszę na wypadek, gdyby akurat ocena nagle cudem się ukazała). No, ale nie dostrzegasz, więc dostajesz pytane, że nie dostrzegasz tych różnic, a Ty dalej swoje. To dwa różne profile, więc co się czepiasz Isoroku?

Dla mnie ten film to arcydzieło. Ktoś, w którymś z tematów forum napisał, że znudziła go za duża ilośc muzyki w tym filmie. Dla mnie muzyka była balsamem dla duszy i mogłoby być jej więcej. Cudowny film. Wracam do niego po latach z przyjemnością.

Dokładnie! Więcej muzyki!;)

Faktycznie. Oglądałam to mnóstwo razy, przez co niektóre dialogi znam już na pamięć, tak samo jak utwory :D Dobrze, że istnieje jeszcze dobry film o Mozarcie, bo wg mnie to najlepszy kompozytor wszech czasów. Próbowałam odrabiać lekcje przy jego utworach, ale nie mogłam bo co chwilę przestawałam pisać, myśląc "O, teraz ten fajny moment..." :D Serio, jego muzyka wciąga i film świetnie to ukazuje.

Ja też powoli zmierzam do nauczenia się filmu na pamięć i wcale nie jest mi z tym źle.;) Twój post mnie trochę rozbawił, ale jest w nim sporo racji. Owszem, przy muzyce Mozarta niewiele można robić rzeczy, wymagających skupienia umysłu, bo człowiek zamiast myśleć o tym, o czym powinien, myśli o muzyce, analizuje tylko to, co słyszy, a że jest to doskonałe, to już niewiele jest w umyśle miejsca na inne sprawy. ;) Dlatego nauka, czytanie, pisanie czy inne tego typu czynności odpadają. Muzyka pomaga za to w innych działaniach, np można przy niej malować albo składać modele samolotów. ;)

"Ja też powoli zmierzam do nauczenia się filmu na pamięć" - uff, czyli nie jestem jedyna! Juz zaczynałam myśleć, że coś jest ze mną nie tak :D :D:D