A teraz mam pytanie do wszystkich powyżej co odnieśli się do mas niepotrafiących się zachować, zwróciliście im uwagę, czy tylko powiedzieliście coś pod nosem i cicho sza?


Co do filmu to uważam, że jest on po prostu nudny. Nie było nic nowego czym takie horrorki mogłyby zaskoczyć, większość napięcia budowane jest przez głośność ambientów. Motywy kołyszących się samych foteli, dwu minutowe przybliżenia na lalkę która tylko siedzi (liczyłem, że chociaż głową ruszy), dom na całkowitym bezludziu, to wszystko już niestety było :/

Zmieniło by to coś? Raczej nie :/

W takim razie dziękuję bardzo, nie mam pytań. Z takim podejściem możecie dalej się wyżalać na filmwebie.

Jak wchodził sherlok holms do kin jakoś uciszyłem dzieciarnię w kinie, potem bali się odezwać przez seans. Ale skoro mówisz, że nic to nie zmieni...

Ja to już w ogóle podjęłam fatalną decyzję i poszłam ze znajomym. Pierwszy raz oglądałam horror w kinie i zdecydowanie również ostatni. Tak naprawdę to nawet nie wiem, czy to był dobry film, bo okazało się, że przyprowadziłam do kina koszmar wszystkich widzów. Typ kupił sobie cholerne nachosy i przez pierwsze dziesięć minut filmu słyszałam tylko odgłosy chrupania. Potem było już tylko gorzej, bo komentował każdą możliwą scenę budującą napięcie i błagał tę małą blondwłosą dziewczynkę, żeby nie wchodziła do pokoju itp. Serio były takie momenty, gdy żałowałam, że sama nie mam tej nawiedzonej lalki, żeby go nią poszczuć.

Hej, jakbym widziała wieczór u siebie w kinie, gdy poszłam na ten film. Zapach nachosów i typ gadający "Nie wchodź tam", "Biegnij!" i tak dalej. I ta rechocząca gimbusiarnia. W pierwszych rzędach była laska, co jak ułom komentowała wszystko, jak lektor. Może koleżanka obok była debilem i nie rozumiała nawet wątku otwierania drzwi? Porażka.

Na horrory trzeba wybierać taki seans kiedy mało ludzi się szykuje. Czyli na pewno weekendy odpadają i najlepiej, żeby nie było to w pierwszym tygodniu grania. Gdy jest mało ludzi a tym bardziej gimbusów to ogląda się naprawdę fajnie.

horror w wiejskim kinie dobre dobre :)

Chyba na innym filmie byłaś... pierwszy raz w życiu w kinie zasnąłem, gniot zycia!

Każdy ma swoje zdanie, pozdrawiam :)

Byłam wczoraj w kinie i zgadzam się ,ze film trzyma w napięciu i też miałam to szczęście, że w kinie było naprawdę cicho chociaż ludzi cała sala... ☺️ Na pewno podobał mi się bardziej niż cześć 1

Byłem w kinie 30 sierpnia i myślałem, że nie będzie aż tak wielu ludzi. Jednak myliłem się. Miałem miejsce prawie na samej górze, niestety obok armii gimbazjady. Były ciągłe szepty, rozmowy, notoryczne szuranie i skrzypienie foteli, a co najgorsze głośne "hahahaha" gimbopip przy najlepszych scenach i momentach, w których kompletnie nie było się z czego śmiać. Inny kichnął i łachał się na cały regulator sam z siebie. Pierwszy raz coś takiego mnie spotkało i nie wiedziałem już, czy pomyliłem kino ze szpitalem psychiatrycznym. Być może młodzież tak reaguje na strach, nie wiem, ale ich zachowanie było żenujące. Pamiętam tylko, że byłem w kinie pierwszy raz mając 8 lub 9 lat, ale już wtedy umiałem się zachować jak należy, czyli oglądać film w ciszy i nie przeszkadzać innym, ale tak to jest, gdy dzieci wychowuje się na tabletach. smartfonach, laptopach itp., a zapomina się wpoić podstawowych zasad kultury i zachowania w miejscach publicznych. Jak widać lepiej sobie odpuszczać wakacyjne seanse. Co do samego filmu, to moim zdaniem rewelacji nie ma. Jego konstrukcja jest oparta na utartym do bólu schemacie klasycznego horroru i większość scen była przewidywalna. Myślę, że akcja była by żywsza, gdyby można było wyciąć z niego jakieś 25 minut przez zbyt wiele niepotrzebnych dialogów, bo chwilami wieje nudą. Podwyższyłem ocenę głównie za końcówkę, która mocno przypadła mi do gustu. Klimat też był momentami niezły, ale po Sandbergu spodziewałem się trochę więcej, bo jego produkcje są przewidywalne i schematyczne. Dobrze, że stara się robić filmy grozy w staroszkolnym stylu opierając je na klimacie, ale wciąż mi czegoś brak w jego pełnometrażówkach. Do Jamesa Wana na razie mu daleko, ale jak na początkującego, młodego reżysera i tak jest ok. Książka Warrenów jest doskonała, trzyma w napięciu cały czas i czuć w niej ciągłą dawkę grozy, której nie widziałem od dłuższego czasu na ekranie. Tym bardziej przerażające, że opiera się na faktach. Szkoda, że mało jest podobnych książek dostępnych w Polsce. Ze swojej strony mógłbym polecić "Retrum". Straszna nie jest, ale za to mega mroczna i ciekawa z gotyckim klimatem w tle. Pozdrawiam :)

Jak byłam na seansie i na sali łącznie ze mną 2 osoby☺ film niestety nie straszny. Super tylki,ze nikogo nie było w kinie ☺

Lepsze niż 1 część. Straszniejsze :)

Film przeraża? zawsze staram się dawać filmowi szanse i oglądam uważnie ale podczas seansu nie zlicze ile razy sowicie ziewałem, jest po seansie, godzina 20:00 i jestem tak senny że cholera nie wiem czy dzban kawy postawi mnie na nogi!
Dla mnie totalnie nieudany horror, strasznie oklepane momenty "straszenia" że sam do siebie robiłem "buuu" przed "straszaczem":)

Zgadzam się z Tobą,dobry horror.Wiele osób uważa że nowy,Amityville: Przebudzenie jest lepszy,a jak dla mnie właśnie ta 2 część Annabelle była znacznie lepsza.Fajny klimat,trzymający w napięciu i ciekawa,fajna fabuła do samego końca.Jedynie jedno na minus,to mianowicie ten cały demon,mógłby lepiej wyglądać ;).Jednak wszystko inne na duży plus,warte obejrzenia ;).

To chyba najgorszy film z tego gatunku. Wyjatkowo nudny, slaby, z typowymi tanimi trickami jak w milionie innych horrorow, a co najgorsze w ogole niestraszny.

Bez przesady. Owszem film w najlepszym wypadku jest średni, ale nie jest najgorszy. Są gorsze :P

Horrory jeśli oglądamy w domu to tylko na kinie domowym przy dźwięku przestrzennym. Bez tego ten gatunek wiele traci, no i oczywiście musimy oglądać w nocy przy całkowitej ciemności.