Nie zgadzam się. Film ma unikalny klimat, rewelacyjną ścieżkę dźwiękową, znakomitą grę aktorską Bandera'sa = 9/10 Film Wymiata.

Udowodnione jest w psychologii, że dzieci w wieku 5-8 lat zadają filozoficzne pytania i jeśli widzisz w tym filmie jedynie bajkę a nie dostrzegasz tych pytań to cóż,,,Mam jakieś 7 lat.

No tak, dla maniaka Piły takie filmy to bajki...

Problem w tym, że ten film mógł być fajny, ale nie był...
-sekcja zwłok robota...
-robot "pies" na końcu merdający całym "ciałem"...
-przeżycie na radioaktywnej pustyni o kilku robakach i kroplach wody...
-żona z urodzonym dzieckiem na radioaktywnej pustyni także...
-miłość do robota-prostytutki
błagam, jak coś oglądam włączam myślenie, A to tego filmu trzeba je wyłączyć. Ja tego nie umiem....

Czepiając sie takich rzeczy to trudno polubić jakikolwiek film. A co jest nie tak z "sekcją "robota?

-Zdaje mi się, że nie ma nic zdrożnego w zgadaniu do wnętrza robota (co jest normalne na etapie jego konstrukcji).
Powstaje pytanie co masz na myśli (może się nie podobać raczej uśmiercanie danego egzemplarza i kanibalizm..)

-Myślę, że oryginalność w filmie jest włączcie tym co czyni go atrakcyjnym (konstrukcja "robota psa", ma na celu ukazanie innowacyjności robotów,abstrakcji tak typowej dla ludzi).

-Przeżycie na radioaktywnej pustyni jest możliwe wbrew pozorom, ponieważ człowiek może nie jeść dłużej niż to się sądzi (wodę za to można czerpać niemal bez ograniczeń z wilgoci wieczornego powietrza). Radioaktywność jest względna i słaba od razu nie zabija.

-Myślę, że przesadnie wczuwasz się tak jak byś tam miał być i to w każdym pozytywnym bohaterze. To może być problem w każdym filmie. Scena narodzin na pustyni, to przykład trudnych warunków, które w co drugim filmie się bohaterom funduje (w mniejszym lub większym stopniu). Pustynia to jeszcze nic, w porównaniu do thrillerów itp.)

-znów widzę, że możesz mieć problem z akceptacją rzeczy nowych, nie schematycznych (jak robota psa), które to są charakterystyczne dla WSZYSTKICH filmów S-F (być może to nie gatunek dla Ciebie -bo oczekujesz tego co od dokumentalnego filmu). Miłość lub o ile pamiętam bardziej sympatia do robota, który pała się najstarszym zawodem świata -co w tym miało by być nie tak, skoro roboty stały się sługami ludzi jak dawniej zwierzęta domowe, oraz niewolnicy.


Twój problem odbioru filmu nie polega na "włączonym myśleniu" a na jego blokadzie pod względem tzw. BRAKU WYOBRAŹNI (co objawia się trzymaniem się utartego schematu). Taki sam problem miałbyś wszędzie, gdzie pojawia się coś nowego do czego nie jesteś przyzwyczajony (np. na odległej wycieczce w nowej kulturze, czuł byś się źle bo NIE rozumiał byś ich innych zwyczajów).

Prawdziwe myślenie to nie myślenie odtwórcze, którego uczą w szkole, a myślenie kreatywne, twórcze (można by rzec nie naśladowcze, a twórcze, aktywne nie bierne). Najwyraźniej oczekujesz od filmu poruszania się po znanych schematach, czyli na nie tworzeniu niczego nowego (czego w filmach S-F nie znajdzie, sam film jest formą sztuki, TWÓRCZOŚCI i jego percepcja wymaga WYOBRAŹNI, otwartego umysłu na nowe wizje artystyczne, na zmiany -czyli wyjść poza schematy myślowe).

Rada ćwicz elastyczność umysłu, wyobraźnie.