Jedna z rzeczy, która mnie zastanowiła w tym filmie to sam pomysł, wykorzystania miasta w formie asteroidy. Ultron chciał bodajże zniszczyć ludzkość, ale trochę nie mam pojęcia dlaczego akurat użył tego miasta a nie innego. Mógł wybrać takie miasto żeby promień zniszczenia był jak największy i pochłonął największą ilość istnień. Poza tym, to miasto jako asteroida było jak dla mnie, tak na oko, za małe żeby promień rażenia pochłonął całą Ziemię. Z tego co pamiętam asteroida, która uderzyła w Ziemię i wytępiła dinozaury miała wielkość Meksyku. Nie wiem co takie miasto w porównaniu do Meksyku by zdziałało, ale podejrzewam, że promień rażenia nie wywołałby jakiś większych zniszczeń. No chyba, że Ultronowi chodziło tylko o to żeby pozbyć się Avengersów. A ludzkością zająłby się później.

Gwarantuje Ci ze gdyby w ziemie uderzyła planetoida wielkości Meksyku to z naszej planety pozostałby pył gwiezdny. Krater na Jukatanie ma z tego co pamiętam średnice 150 km i głębokość Sama planetoida miała najprawdopodobniej około 10 km średnicy. co nam daje powierzchnie przekroju tej asteroidy na poziomie około 79 km2 powierzchnia Meksyku to 1 972 550 km2. Powierzchnia samej Warszawy to około 517 km2 zakładajmy że sokowia jest mniejsza o naszej stolicy , wystarczyłoby nam 1/5 Warszawy a już odnieślibyśmy efekt większy niż planetoida która zabiła dinozaury.

Wybitni krytycy rozbierają arcydzieło wszechczasów na części pierwsze. Oceny 9 i 10 dzięki mega wykwintnej fabule :D Was mi się ogląda o wiele lepiej niż film! Daję wam 8/10 !!! Pozdrawiam.

Nie lubię takich opinii. Zwykle nie mówią nic konkretnego o filmie, a są jedynie wyliczanką kolejnych części składowych z koniecznym dopiskiem "dobre/złe".

W dużej mierzę zgodzę się z twoją opinią. Pierwsza odsłona Mścicieli średnio mi przypadła do gustu, natomiast Ultron bardzo mi się podobał i pozytywnie zaskoczył. Ciekawszy przeciwnik i zagrożenie, a przede wszystkim jest bardziej treściwie. Oczywiście nadal przeważa akcja jest dynamicznie, ale czuć tu fabułę. Zarówno postacie jak i widzowie dostają momenty wytchnienia od efektownych starć, by chwilkę odsapnąć i w międzyczasie skupić się na relacjach bohaterów i na nich samych. Nie ma tu już One Man Show w wykonaniu Iron Mana, czas antenowy jest w miarę równo rozłożony na wszystkie postacie. Przede wszystkim poświęcono większą uwagę Black Widow i Hawk Eye'owi, którzy w 1 części, zostali dosyć zmarginalizowani. Można było mieć pewne obawy, ale wszysło to naprawdę dobrze, pokazano że są to postacie, które potrafią być wyraziste, wzbudzać ciekawość oraz że mają w ogóle racje bytu w drużynie składającej się z "nadludzi".
W sumie napisałam to co ty już napisałeś :D

Bardzo dobrze napisane. Zamiast niszczyć metalowe figurki mściciele rozmawiają ze sobą i próbują rozwiązać swoje problemy, a to rodzi nowe świeże spojrzenie na znaną już postać, pozwala odkryć w niej coś nowego. Trochę dziwny - i zarazem tajemniczy był wątek Thora, ale raczej trzeba będzie poczekać na jego rozwinięcie w kolejnym filmie. Ciekawa roszada na koniec - zmiana ekipy, odejście kilku starych, przybycie kilku nowych zuchów do drużyny. Kilku naprawdę należał się odpoczynek.

EX POST FACTO...
Czekam na ekranizację tego komiksu o AVENGERS, czyli pojedynek nowych Mścicieli (w składzie Black Knight, Crystal, Sersi, Vision, Quicksilver, Black Widow, Hercules, Swordsman oraz gościnnie Thor i Kapitan Ameryka).
To już zupełnie nowy zespół, który musi się zmierzyć z zupełnie nowym przeciwnikiem - Proctorem i jego The Gatherers.
Na stronach komiksu (Mega Marvel 2-3/1996 r.) była to prawdziwa wojna światów.
Aż się prosi o ekranizację!
I byli to Mściciele, którzy wreszcie mieli... narządy! Którzy kopulowali, mieli dzieci... Niezwykła jak na Marvela, zdumiewająco dojrzała rzecz (MegaMarvel 11 i 12).