Infinity War, chyba najbadziej dojrzałe kino Marvela, które potrafiło niemal bez wysiłku połączyć kosmicznej skali tragedię z idealnie wplecionym humorem i scenami akcji, otrzymuje następcę, który całkowicie traci wyczucie tempa, tonacji, smaku i zdrowego rozsądku.

Ciągnące się jak flaki z olejem pierwsze godziny filmu, żałosny, pozbawiony wyczucia humor dekonstruujący postacie, w dodatku wrzucany w najmniej odpowiednich momentach, całkowicie niedorzeczny chwyt z podróżami w czasie, którego jedynym celem jest osiągnięcie z góry założonych celów fabularnych bez ponoszenia jakiekolwiek odpowiedzialności za logikę wydarzeń, Thanos - postać, która dzięki Infinity War stała się w zasadzie pierwszym czarnym charakterem w MCU, który posiadał jakąś przekonującą psychologię - cofnięta z powrotem do oklepanych schematów, wprost skandaliczne potraktowanie wielu bohaterów z których zrobiono zwykłe cioty (Thor, Hulk, Antman, w mniejszym stopniu StarLord), lub których [SPOJLER] pozbyto się w niedorzeczny sposób i bez odpowiedniej wagi (Czarna Wdowa).

Tyle można w ogólności i w skrócie. Jak się w to wgłębić, film jest po prostu kompromitacją. Ewidentnie twórcom po głowie chodziło jedno. Wiadomo było, że kończy się nie tylko faza, ale i kontrakty, idą znaczące zmiany. Marvel nie chciał wykładać pieniędzy na kolejny film (trylogia). Więc postanowiono jak najszybciej zamknąć temat najmniejszym kosztem i wysiłkiem intelektualnym. Widać to, niestety, bardzo wyraźnie.

Do tak daleko idących wniosków jak to, że MCU się upolitycznia i wprost się mówi o postawieniu na kobiety i mniejszości, czemu np. kompletna degradacja albo odstawienie na boczną półkę wielu bohaterów w tym filmie doskonale odpowia, posuwać się nie chcę, ale trudno nie mieć podejrzeń.