Film widziałam 2 razy. Drugi raz po kilkuletniej przerwie. Sama nie wiem dlaczego, ale chyba dlatego że jest tak straszny, że aż nie można się od niego oderwać. Trochę za dużo Bronsona, za mało samego Petersona, a biorąc pod uwagę jego bujny życiorys mogło być o wiele ciekawiej. Film jest przede wszystkim dla tych, łapiących brytyjski czarny humor, a w pełni jego uroki można dostrzec jedynie gdy ogląda się go w angielskiej wersji językowej, bo tylko wtedy można wyłapać pewne humorystyczne smaczki. Widać i słychać to chociażby w scenie z wujkiem Jackiem oferującym Charliemu koktail akcentując tak, że brzmi to właśnie jak "cock tale", co jednocześnie jest puszczeniem oka w kierunku widza, biorąc pod uwagę fakt, że Hardy oddał siebie do filmu w "pełnej okazałości". Czy wart obejrzenia? Wart, chociażby ze względu na swoją widowiskowość , muzykę no i Hardy'ego. Film można pokochać lub znienawidzić, jedno jest pewne, czegoś takiego nie widział nikt. No i Hardy! Hail to the King- King Hardy!