Zygmunt Chełmski, profesor Szkoły Sztuk Pięknych, wprowadza do swego domu przyjaciela, młodego karykaturzystę Stacha. Między nim a piękną żoną profesora wolno rodzi się głębokie i namiętne uczucie. Stach nie chce skrzywdzić przyjaciela, postanawia więc odjechać, ale brak mu już siły do walki z miłością... Profesor, wracając do domu, widzi przez okno swego przyjaciela i ucznia u stóp swej żony, całującego jej dłonie. Wstrząśnięty i załamany odchodzi... Gdy błąka się bez celu po ulicach Krakowa, w domu jego rozpętał się bunt krwi, Irenę poniósł całą siłą bujny temperament. Mąż popełnia samobójstwo. Uprzednio posyła żonie obraz z przylepioną trupią główką. Irena, wstrząśnięta, odchodzi od Stacha, wraca do rodziców. Tymczasem Stach odkrywa na odwrocie trupiej główki słowa przebaczenia nakreślone ręką profesora. Zaalarmowana telefonem Irena wraca. Pociąg, którym jedzie, traci po drodze maszynistę i palacza; maszyna zdana na własny impet, zbuntowana przeciwko władzy ludzkiej, pędzi ku zagładzie. Ale Stach ocala nic nie wiedzących pasażerów i Irenę. Przebaczenie zza grobu i świadectwo heroizmu łączy ich wreszcie nierozerwalnym węzłem.
Źródło: filmpolski.pl
Ktoś coś wie na temat jakiejkolwiek kopi ?