Poza wibitną obsada (Broderick, Washingoton czy Freeman), na szczególną uwagę zasługuje tu krecja Brodericka. Jego Robert Shaw, to żołnierz nie grzeszący (przynajmniej na początku) odwagą. Jest zamknięty w sobie i wystraszony. Często widać łzy w jego oczach, albo wygląda jakby miał się za raz rozpłakać. Jednakże widać w tym filmie także i jego walkę z samym sobą. By oto w końcowej scenie poprowadzić do ataku swoich żołnierzy. Wiedział że zginie, ale już się tego nie bał. Dorsósł. Ten film to także film o dorastaniu Shawa, niby dorostłego człowieka. A jednak.