Wlasnie skonczylem. Niesamowity. Dzieki takim filmom jest wiara ze kino wciaz trwa. Jeszcze kilka miesiecy zostalo do konca roku ale cos czuje ze to moze byc moj numer 1 tego roku

Ten film w stosunku do choćby ostatniego filmu Spielberga dzieli artystyczna przepaść. Zresztą Steven nawet za najlepszych lat nie nakręciłby tak dobrego filmu. Tak subtelnego i intymnego. To inna klasa. Inny poziom.

Dziewczynka zdaje się według scenariusza ma 9 lat. I faktycznie była najmłodsza z sióstr ale nie najmłodsza z rodzeństwa - miał a jeszcze młodszego brata (oprócz tego który się urodził pod koniec filmu). 


Co do samego filmu - urzekający ale czegoś mu brakuje. Zabrakło fabuły. Mamy granie obrazem ale bez konkretnego zawiązania fabuły. niewiele wiemy o jej życiu rodzinnym - początkowe sceny nic nie wnoszą. Widzimy, że rodzina jest uboga, wielodzietna, a ojciec lubi grać karty. Tyle. Można zrozumieć w czym tkwią problemy głównej bohaterki ale z filmu to nie wynika. To niestety kolejny film gdzie wielodzietność jest ukazana jako coś złego, i że wszystkie problemy rodziny wynikają w zasadzie tylko z tego. Słabe.


Potem nie jest lepiej - dziewczynka trafia do krewnych, ale wujek nie jest wcale lepszy ani gorszy niż ojciec dziewczynki co w samo w sobie jest ciekawe ale nie tworzy konktry do rodziny dziewczynki. Potem wujek co prawda powoli się zmienia jak i dziewczynka. 


Co innego ciotka którra z empatią i dużą troską traktuje dziewczynkę. <br/> <br/>Fajnie jest ukazana powolna przemiana dziewczynki, w czym duża zasługa odtwórczyni głównej roli - debiutanki w aktorstwie. Dziewczyna ma talent, ale ta jej cichość momentami wyglądała już sztucznie.  Nie do końca to wyszłi


Ogólnie film poprawny, niby wszystko było na miejscu, ale za słabo chwyta za serce. Tam gdzie fabuła jest płytka to i przekaz jest płytki. Zabrakło jakiegoś zwrotu akcji, czegoś poważniejszego, ostrzejszego kontrastu między domem rodzinnym a domem wujostwa. <br/> <br/>Też za dużym tłem było rodzeństwo dziewczynki, które tak naprawdę robiło tylko za tło. A można było im dać konkretniejszą scenę-dwie. <br/> <br/>Ogólnie oceniam film 6/10. <br/> <br/>Fabuła ma spory ale niewykorzystany potencjał i to mimo oklepanej konwencji.

Całe szczęście, że ten film ma dokładnie wszystkie te rzekome braki i niedociągnięcia wymienione w powyższym komentarzu, dzięki temu jest dużo lepszy...

No nie wiem. Rozumiem, że dobrze gdy film nie wyjaśni ia wszystkiego łopatologicznie, ale tu nie mamy prawie nic, żadnego zawiązania akcji, catarsis czy czegokolwiek innego. Ot, czującą się samotnie dziewczynka trafia do bezdzietnego wujostwa na wakacje, wakacje mijają a ona wraca do rodziców. Ot, tyle, nic więcej. Zero głębi. 

W 2022 roku dla filmu z ambicjami obiegu festiwalego odrzucenie schematów kompozycji/dramaturgii jest bez wątpienia świadomym wyborem twórców, podobnie np. operowanie niedopowiedzeniami. Mi i jakiejś części publiczności bliskie jest takie dzieło filmowe, wybierające takie formy wyrazu, czasem oparte o subiektywne wypełnienie luk przez odbiorcę, czasem o odbiór emocjonalny, estetyczny, inny... nie sądzę, żeby implikowało to "zero głębi". Ostatecznie, dobrze, że filmy są bardzo różne...

Oczywiście, że tak. Tyle, że tu niedopowiedzenia sensu nie mają - są banalne po prostu. Dobrze, jak jest wiele możliwości interpretacji tych niedopowiedzeń, tu w zasadzie subiektywizmu nie ma - jest tylko jedna opcja i inaczej nie się nie da do tego podejść... Pytanie co ten film miał przekazać, bo w życiu dziewczynki zmiana żadna nie zaszła. Jak czuła się samotna i wyobcowana wcześniej, tak zakończenie potwierdza tylko pogłębienie tego stanu i tyle. Do tego jestem wyczulony na negatywne przedstawianie zagadnienia wielodzietności, a tu poleciano stereotypami w tym temacie i to bez żadnego tłumaczenia, niuansowania tego. Nie poczułem tego filmu w żaden sposób i nie chwytał mnie on za serce , czegoś zabrakło.

Pytanie -Tobie czy filmowi? :)

Filmowi.

Wielodzietnosc jest tu pokazana jako przykład totalnego braku świadomości u tych ludzi lub choćby u tej kobiety, która majac już 5 córek, decyduje się na kolejnych dwoje maluchów z facetem, który mało, że przegrywa w karty majątek, jakim jest dla tak licznej rodziny krowa, to jeszcze zagląda do kieliszka.

Czyli jednak pokazali nam stereotypy Przecież o tym mówię. 

Jakie catarsis jeszcze chciałbyś mieć!? szkoda, że nie utopiła się w tej studni, to może doprowadziłaby Cię do łez! Czy nie dostatecznym catarsis było dla niej, że była niekochana, niepotrzebna w tej rodzinie, że moczyla się w nocy, była wyśmiewana w szkole i w domu, chodziła głodna!?

To już wiemy, powiedzmy na wstępie filmu, i nic się nie zmienia na końcu. Po co w takim razie był film, co dał głównej bohaterce pobyt u wujostwa, skoro w jej życiu nic się nie zmieniło ani fizycznie ani mentalnie? 

Mentalnie napewno zmieniło się, bo mogła poczuć, że jest warta zainteresowania i miłości, że w ogóle jest, że w ogóle istnieje. A czy fizycznie, to każdy może sobie zinterpretować jak chce, a może ją wujostwo adoptuje...

Adopcja na pewno nie co wyraźnie pokazuje zakończenie. Czy mentalnie się coś zmieniło? Być może. Tylko czy najlepsze? Wcześniej była cicha, samotna i niezauważana ale żadna krzywda się jej nie działa przecież. Teraz pozostając nadal w domu rodzinnym będzie samotna i niezauważana, ale może mniej cicha (co potencjanie może rodzić konflikty) a do tego z poczuciem, że istnieje jakiś inny, wspaniały świat a ona tego nie ma.

Nie za dobre perspektywy.

I to że "niewiele się zmieniło" jest bliższe prawdzie życia niż że dziewczynka albo ktokolwiek inny miałby się stać nagle innym człowiekiem. To że ktoś o takiej dziewczynce napisał książkę albo zrobił film może potwierdzić że napisał książkę lub zrobił film o sobie, czyli te wakacje w życzliwym środowisku uratowały ją. I o to chodziło,

Sprawdź znaczenie słowa „catarsis”.

Masz rację, nie tego słowa powinnam użyć w tym kontekście.

Zgadzam się absolutnie, film do głębi poruszający, zwłaszcza w ostatniej scenie

Oj tak. Patrząc na oceny krytyków.... Cóż. Chyba nie ma co się nimi kierować :) Szkoda że chyba zapomnieli co piękne jest w kinie.
Genialny film i to z tego rzadkiego gatunku który chciałbym obejrzeć jeszcze raz. Piękne zdjęcia. Przepiękne. Młoda aktorka zagrała tak, że nie zwróciłem uwagi na muzykę która do tej pory była dla mnie kluczowa. Wzruszenie było i musiałem poczekać z wyjściem - na szczęście o tej porze na sali były ze mną jedynie 4 osoby :) Nie spodziewałem się, że tak mnie chlaśnie ten film. Do kina chodzę raz na parę lat - po tym seansie może częściej będę zaglądał do kina ale raczej już tylko studyjne.

Tak, zgadzam się co do krytyków. Patrzą, a nie widzą

Obejrzałem film parę dni temu...zrobił na mnie ogromne wrażenie i chętnie bym skopiował krótką recenzję spawngamer'a by oddać tak trafnie jak on/ana wrażenia po seansie no ale cóż,nie można bo byłby to plagiat,mimo wprowadzonych uprzednio pewnych zmian.

nadal jestem ON. Ale kto wie...Może przyjdzie czas, że odrodzę się jako kobieta.

Ale faux pas,przepraszam,grunt to poczucie humoru.Pozdrawiam.

Wykorzystywanie i przemoc tam ewidentnie były (tajemnica), ten film jest właśnie dlatego genialny, bo nie mówi niczego wprost, łopatologicznie

Rzadko komentuje, ale zgadzam się z tobą w 100%

Zgadzam się, subtelne, nienachalne kino. Emocjonalnie bije po głowie. Nie do szybkiego zapomnienia. Ostatnia scena .... brawo dla twórców....