Może... choć w przypadku C&C nie ma tego humoru zbyt wiele. I to jest główna wada tego filmu. Można wybaczyć wtórność pomysłu. Widzieliśmy to już nie raz: „Pół żartem, pół serio” czy „Zakonnica w przebraniu” to dwa najlepsze przykłady. I w tym zestawieniu C&C wypada bardzo blado. Za mało w nim żartu, za dużo serio. Zamiast pokazać starcie stereotypów i charakterów (jak w „Zakonnicy...”) dostajemy poprawną opowiastkę o tym, że geje lub drag queens nie są dziwolągami. Przesłodzone przesłania przysłania całą resztę. I nie pomaga wykorzystanie piosenek z moich ulubionych musicali „Rocky Horror Picture Show” czy „Jesus Christ Superstar”. Nia i Toni jako DG wyglądają świetnie, ale efekt tak naprawdę robi wrażenie za pierwszym razem, potem już się człowiek do tego przyzwyczaja. Obie aktorki grają nieźle jednak bez nutki szaleństwa. Pozytywnym zaskoczeniem był Duchovny, który zagrał lepiej niż się tego spodziewałem.
W sumie jest kilka scen, które śmieszą. Pozostałe też są OK., jeśli przymknie się oko na polityczną poprawność. Nie zmienia to jednak faktu, że C&C to komedia dość przeciętna i raczej do szybkiego zapomnienia.