a to już coś, ba - nawet COŚ! Doprawdy nie mam pojęcia, jak się do tego obrazu ustosunkować (?!?) Czy jest to swego rodzaju prześmiewcza satyra, która zasadą "krzywego zwierciadła" będącego jednocześnie totalnym przeciwieństwem, odwrotnością, antytezą, nabija się z amerykańskich kryminałów, które są oklepane do tego stopnia, że odbijają się czkawką? Czy może jest to tylko ciut przydługa etiuda, mająca li tylko na celu przestudiowanie form i przetestowanie możliwości ekspresyjnych oka kamery i niezbyt wyszukanych, komputerowych efektów specjalnych? A może jeszcze coś innego, jakieś porozrzucane, przypadkowe motywy, które tylko poza kontekstem/widokiem kamery wydają się jakimś balansowaniem na pograniczu między logiką i sensem, a zupełnym bezładem, kuriozalnym przypadkiem chaosu pośród wiejskiej sielanki, jedynie sztucznym dyskursem, który zostaje przypisany tym porozrzucanym wątkom przez nasz umysł? Doprawdy nie mam pojęcia i nie potrafię "Czkawce" sprostać na poziomie swego intelektu.
Co my tu mamy? Ano wąż wypełzający na powierzchnię, niczym zło, panoszące się po świecie. Następnie sceny wiejskiej sielanki, zwykłe, powszednie czynności, których ciągłość i przystawanie zachowane zostaje tylko dzięki braku jednoznacznych cięć pomiędzy poszczególnymi ujęciami i zmianami scenerii oraz motywu. Wydaje mi się, że "właściwa historia" (jeśli tak można rzec) zaczyna się od konwalii, która ma jednocześnie właściwości trujące, jak i lecznicze (http://pl.wikipedia.org/wiki/Konwalia_majowa) - wszystko sprowadza się do warunku dosis facit venenum, którego proporcje prawdopodobnie nie są tajemnicą dla starszej kobiety w czerni.
No tak... ale co to wszystko znaczy, jakie jest przesłanie, wymowa, sens??? Nawet jeśli to puste, nieznaczące i nota bene niemodne w tych czasach ćwiczenie warsztatu, jest to doprawdy intrygujące i zastanawiające, co György Pálfi w istocie chciał lub nie chciał nam powiedzieć, uzmysłowić i przekazać ??????? Jeśli o mnie chodzi, to pozostaję w stanie konfuzji i chętnie poznam opinie innych filmwebowiczów w tej nieprzeniknionej jak na razie materii.