To nie jest film dla każdego. Właściwie to tylko dla tych co lubią groteskowe i surrealistyczne
obrazy. Bo w pewnym sensie takie są właśnie "Diabły". Russel Słynie z robienia onirycznych i
ciężkich horrorów i nie inaczej jest w tym przypadku. Nie mam zamiaru dochodzić tego jak
bardzo ten film oparty jest na faktach, bo szczerze nie ma to większego sensu.
Zacznijmy od tego że w filmie panuje dość nieprzyjemna i duszna atmosfera. Wszystko jest
brudne, na bohaterach nieraz widnieje pot, nagości jest dość sporo i wszystko to jest
niezwykle obleśne. Wszystko uzupełnia muzyka która brzmi jakby ktoś po prostu rzucał
instrumentami o ścianę i montaż doprowadzający czasami do oczopląsu nagłymi
zbliżeniami.Ale to wszystko wychodzi filmowi na plus i tworzy atmosferę "piekła".
Film słynie z tego że jest bluźnierczy, jest wręcz profanacją. Według mnie nie do końca.
Pokazuje jakie chrześcijaństwo było wtedy. I jak przyjrzymy mu się bliżej i postaci Grandiera
dojdziemy do wniosku, że niewiele się tak na dobrą sprawę zmieniło przez te wszystkie
stulecia.
Bohaterowie to również jest mocny atut filmu. Mamy Grandiera który nie ma praktycznie
żadnych cech pozytywnych, a całe współczucie które do niego miałem wynikało bardziej z
obawy o jego żonę. Jak ona zniesie to wszystko? (Swoją drogą Gemma Jones wygląda w tym
filmie cudownie!)
Mamy siostrę Joannę która jest idealnym przykładem desperatki i przy okazji esencją
fałszywości i hipokryzji.
Mamy jeszcze fanatycznych egzorcystów którzy zrobią absolutnie wszystko żeby zmusić ludzi do
swojego patrzenia na sprawę.
"Diabły" to bardzo dobry filmy. Jeśli lubicie różnego rodzaju filmy surrealistyczne jak te
Jodorowskiego, lub lubicie filmową groteskę, to będziecie w niebo wzięci. Film zrealizowany
jest rewelacyjnie, klimatycznie i aktorzy dali z siebie naprawde wszystko.
Szkoda że dziś nie powstają już takie odważne, artystyczne i bystre filmy.