Też nigdy nie widziałem takiego pozbycia się Drakuli i chyba wiem dlaczego. Bo ze wszystkich możliwych mitów o wampirach ten jest najbardziej absurdalny. Książę ciemności nie powinien się ot tak po prostu utopić (na stałe czy nie). A tak właściwie to jeśli nie mógł przekraczać biegnącej wody to jakim sposobem w pierwszej części przedostał się ze swojej krainy do kraju Helsinga?Nie było po drodze żadnych rzek?
W filmie podobał mi się klimat pierwszej godziny kiedy Drakula się ujawnia. Niestety, ten Drakula nie ma nic wspólnego z tym z jedynki Hammera. W Terror of Dracula jest sprytny i przechytrza kilkakrotnie bohaterów tutaj jest tylko krwawym monstrum. Z tych powodów moim zdaniem ten film nie wyskakuję poza klasę B a nawet nie jest jej najlepszym reprezentantem.

"A tak właściwie to jeśli nie mógł przekraczać biegnącej wody to jakim sposobem w pierwszej części przedostał się ze swojej krainy do kraju Helsinga?" - po pierwsze nie, że nie mógł przekraczać, tylko była dla niego śmiercionośna (co zresztą widać w "Drakula AD 1972", gdy van Helsing zabija za jej pomocą jego ucznia, Johnny'ego), po drugie, akcja "Horror of Dracula" nie rozgrywa się w Holandii (z której van Helsing pochodził), ani tym bardziej w Anglii i Karpatach (jak książkowy oryginał). Fakt faktem zamek Draculi jest położony gdzie indziej w każdym filmie, ale tym bym się nie przejmował - cykl hammerowski ma to do siebie, że kolejne filmy są ze sobą luźno powiązane, często wręcz to co powiedziano w poprzednim przeczy temu, co mówi się w następnym (przykład - w "Horror of Dracula" van Helsing mówi Holmwoodowi, że wampiry nie mogą zmieniać się w nietoperze, w sequelu - "Brides of Dracula" - wśród wymienianiach przez niego cech, które posiada wampir jest umiejętność transformacji w nietoperza).

No dobra. Brak konsekwencji fabularnej (gdzie jest zamek, jakie są moce wampirów) pomiędzy poszczególnymi częściami serii Hammera można traktować jako część atmosfery gatunku. To, co tak naprawdę mi przeszkadza to brak konsekwencji względem osobowości Drakuli. Drakula w pierwszej części (i w wielu innych inkarnacjach) był pomysłowy i przebiegły. W Prince of Darknes jest przewidywalny.Taki przeciętny monster.
Co do śmierci to również jest przeciętna. Wiem że jest umotywowana legendami ale jak na kogoś kogo nazywają Księciem Ciemności Drakula nie powinien mieć tak miałkiej śmierci jak utopienie się. Spodziewałbym się czegoś bardziej kozackiego bo tak po prostu wychodzi na to że wampiry nie potrafią pływać.

Zakończenie faktycznie do najlepszych nie należy; jak dla mnie zrobione było na szybko, twórcom brakowało chyba czasu na dopracowanie scenariusza i kasy. Właściwie nawet już ten numer z wodą nie jest taki zły, bardziej śmieszy mnie to, że mnich najpierw pogania Kenta, żeby leciał do trumny, a gdy ten dobiega woła, że już za późno. Bieg trwał ledwo chwilkę - czyżby o tym czy jest jeszcze czas, żeby usunąć księcia wampirów decydowały ułamki sekund?

A co do zachowania Drakuli - podoba mi się koncept milczącego wampira, zresztą takie, a nie inne zachowanie księcia można tłumaczyć tym, że był świeżo po zmartwychwstaniu. :P

W jednym z wywiadów z XXI wieku Lee stwierdził, że to on sam postawił scenarzystom warunek, że jeśli go chcą ponownie obsadzić w roli Drakuli, ma on być niemy.
Podobno miało to dać efekt bardziej przerażający.

W ciekawostkach pisze, ze Lee stwierdzil, ze te kwestie sa zbyt glupie by je wypowiedziec i poprostu w kilku filmach Dracula byl niemy, co bylo super i dodawalo mroku :D

Hammera? Chyba Fishera.

Jakoś inni zrozumieli o co chodzi.

Cyrynowi chodzi o wytwórnię Hammer a nie reżysera

Znakomicie, wygląda na to, że tylko ja taki nie w temacie. Obiecuję, że obejrzę po powrocie (itd.) ...

(w sensie: obejrzę od początku do końca za jednym razem)