dobry film, a nawet wiecej niz dobry, tylko jedna rzecz niezwykle drazniaca. pierwszy raz w TV sie spotkalem z czyms takim. Bohaterowie mowili w jezyku gruzinskim, na to nachodzil rosyjski lektor, a potem dopiero nasz. Fatalna sprawa, znacznie utrudnialo to odbior.

„Drzewo pragnień” to moje pierwsze filmowe spotkanie z wybitnym gruzińskim reżyserem Tengizem Abuładze i z kinematografią gruzińską (choć oficjalnie oczywiście pod banderą ZSRR) w ogóle. Wydawać by się mogło, że kino gruzińskie z naszej perspektywy to coś zupełnie egzotycznego, nieznanego, i przyznam, że, w rzeczy...

Świetnie się ogladało, to dopiero mój drugi gruziński film (po "Pokucie"), ale napewno na tym się nie skończy. Pełen symboli i metafor oraz niepowtarzalnej atmosfery.