Mi się wydaje że się trochę źle nastawiłaś do tego filmu, bo to nie jest stricte film przyrodniczy o florze i faunie Tybetu. Moim zdaniem jest to przede wszystkim film o człowieku, który próbuje asymilować się ze światem, do którego już nie należy, do którego już nie pasuje. Film niesie ze sobą gorzką refleksję nad tym, że utraciliśmy kontakt z naturą i trudno jest przełamać pewne fizyczne granice, które nas z nią dzielą. Jednak mimo to daje nadzieję, pokazuje że dzięki cierpliwości i pokorze, możemy zyskać akceptację, nawet w oczach tak mistycznego stworzenia jak pantera śnieżna, pantera która jest ucieleśnieniem tego wszystkiego co jako ludzie może już nieodwracalnie straciliśmy.

Nie no, nastawiona bylam dobrze do tego filmu, pozniej przyszlo rozczarowanie. Czegos innego sie spodziewalam; wiecej natury, mniej człowieka. Wlasnie tego chcialam sobie odpuscic: rozmow ludzi w filmie :) Chyba, ze kogos jak Dawid A lub Krystyna C. Brak mi wspomnień po tym filmie, brak checi wrocenia, brak zachwytu choc zwykle po filmach przyrodniczych mam pewnego typu Satysfakcję. Tu nic...
Nie bede tez na siłę gloryfikowac ze wzgledu na wysoką ocenę, ot - nie wszystko sie wszystkim podoba :)

A co takiego ciekawego mówią Dawid A albo Krystyna C? Przeważnie, że tu zwierze szuka pokarmu, a tu się rozmnaża. Moim zdaniem miła odmiana.