Oglądałam wiele filmów psychologicznych dlatego wiem, jak łatwo widza zanudzić oklepanymi
dialogami czy nużącą fabułą. Tym bardziej pochylam czoło przed twórcami, którzy sami utrudnili
sobie sprawę ograniczając miejsce akcji do jednego pomieszczenia, natomiast stworzyli arcydzieło!
Film wciągnął mnie już od pierwszych chwil, czułam się jak 13 przysięgły - słuchałam z uwagą
argumentów innych i sama wydawałam osobisty osąd. Film skłonił mnie również do refleksji,
ponieważ na początku, tak jak 11 pozostałych świadków byłam za wyrokiem skazującym -
podziwiam odwagę i nonkonformizm ostatniego przysięgłego.
Rozpisałam się, więc wspomnę już tylko o przemyślanych kadrach i ujęciach, które sprawiają
wrażenie ciężkości i klaustrofobii, nadając tym samym klimat filmu.