Bardzo mi się podobał wątek głównego bohatera. Na początku niepewny, zagubiony, widać
szczególnie brak ojca. Zdrada matki. Jego niepewność, aby pozostać przy sobie. Gdyby nie ta
kobieta, co do której mógł się otworzyć, to pewnie zostałby na złej stronie. Wszystko sprowadza
się do uczuć. Kiedy się im zaprzecza, wtedy człowiek staje po destruktywnej stronie. To jest
odwieczna wewnętrzna walka o dusze ludzkie. Tysiące Hitler Jugen to po prostu małe dzieci bez
ojców, zdradzone przez matki. To jest prawdziwa tragedia, która ma później swoje konsekwencje.
Wyjściem jest pozostanie przy uczuciach, przy sobie. Na końcu miałem mieszane uczucia. Niby
skończyło się dobrze, a jednak czegoś brak. Młodszy brat musi nieść piętno i historia zaczyna się
od początku. No ale nikt nie mówił, że film ma się skończyć szczęśliwie.