Dla mnie to idealny przykład przeniesienia antycznego teatru greckiego do kina. Sama sztuka do najlepszych dzieł tego tego rodzaju IMO nie należy, jednak sposób jej przedstawienia (szczególnie rola Irene Papas i piękne zdjęcia) sprawia, że ciężko się oderwać. Dodatkowo niektóre kadry (z wieśniaczkami w roli chóru) na...

może ma też ilektryczność w domu???

też brzmią zupełnie swojsko. Tak jakby to była jakaś nieznana sztuka nieznanego autora i nikt nie wiedział jakie polskie odpowiedniki wpisać.