Film poleciła mi znajoma z Brazylii. Zanim rozpocząłem seans starałem się krótko
wprowadzić do tematu.

Przyznam jednak, że mimo tego obraz Elitarni zaskoczył mnie zarówno treścią, jak i
formą. To właśnie przez swoją formę, ciężko mi ocenić film. Z jednej strony można go
traktować jak dokument/dokument fabularyzowany. Jeśli spojrzeć na niego w ten sposób,
to brakuje mi w nim wiarygodnych, obiektywnych źródeł. Z drugiej strony można na niego
spojrzeć jak na film fabularny. Jeśli przyjąć tę wersję, to reżyser i scenarzysta mieli
praktycznie dowolność w przedstawianiu świata w filmie. Mi, człowiekowi z zewnątrz, dla
którego problem slumsów, BORE, handlarzy narkotyków i innych problemów
społecznych Brazylii jest w zasadzie obcy, film nie daje żadnej rzetelnej informacji.
Jestem zmuszony poniekąd zaufać w obiektywizm reżysera, albo potraktować jego dzieło
jak fikcję. Niestety z reguły nie wierzę reżyserom.

Jeśli chodzi o samą akcję. Całość jest przedstawiona bardzo chaotycznie, jakby
specjalnym zabiegiem reżysera było zagubienie widza. Dajmy na to początek. Gdyby nie
fakt, że "obiektywny", wszystko wiedzący narrator zechciał nas poinformować, że
znajdujemy się w Rio, to przez pół filmu bym nad tym główkował. Współczuję ludziom,
którzy zaczęli oglądać film od trzeciej minuty. Dalej wcale nie jest lepiej. W całym filmie
brakuje mi planu ogólnego, przedstawiającego miejsce gdzie dzieje się akcja. Tym
sposobem z doświadczalnego poligonu szkoleniowego, nagle teleportujemy się na front.
Wcale nie świadczy to dobrze o obiektywizmie reżysera, który stara się jeszcze bardziej
swój obraz przesunąć w stronę fikcyjnego filmu akcji.

Niemniej jednak niezależnie od obiektywizmu obrazu, film porusza istotny problem i
zachęca do zgłębienia informacji z bardziej obiektywnych źródeł.

Filmu nie chcę oceniać, bo ciężko mi to zrobić obiektywnie. Pozdrawiam.