Koszmarnie napisana, nędznie wyreżyserowana, słabo zagrana. Warto obejrzeć z paru względów: żeby poczuć ulgę, że to już minęło, ale też dla paru smaczków, którymi są Beata Tyszkiewicz, Stanisław Mikulski i Wiaczesław Tichonow ("Stirlitz").

Głównie z racji, że występuje tam Mikulski:)

Film bardziej obiecujący niż istotnie ciekawy czy oryginalny. Jest to bowiem niebywale fantasmagoryczne, prostackie i toporne political-fiction, przesiąknięte do granic ociekania zimnowojenną, "antyimperialistyczną" i "propokojową" propagandą ZSRR. Film wydaje się niezwykle anachroniczny w swojej wymowie i to jest...