Niezły choć początek jakiś taki niemrawy i może zniechęcić do dalszego oglądania. No i twist związany z tym kto jest mastermindem naprawdę naciągany. Trudno uwierzyć, że sam obmyślił ten plan. Finał zwiastuje sequel.

Wiesz, była jeszcze kobieta
Nie musiał wymyślić tego sam

Zgadzam się, bardzo dobrze zrealizowany film, odegranie patusa wyszło głównemu aktorowi na tyle dobrze, że przez większość czasu czułem do niego obrzydzenie, klimat oddany naprawdę dobrze. Co najwyżej zakończenie delikatnie pokręcone, ale dziwię się, że film ma tak niską ocenę - to pokazuje tylko, że nie ma się się co aż nadto kierować tym wskaźnikiem. Warto jeszcze zauważyć, że nie miałem problemu z usłyszeniem dialogów co w rodzimych produkcjach nie jest takie oczywiste.

Dzwiek znakomity, co jest w polskim kinie ewenementem. :P

No chętnie bym z ciekawości przetestował to "usłyszenie dialogów". Zwłaszcza tych, gdzie osoba z planu rozmawia przez telefon komórkowy przełączony na głośnomówiący.

Ale zgadzam się, że film nie ma klasycznie tragicznego dźwięku. Albo wszystkie dialogi były post-synchronami albo mikrofoniarze się wykazali i nie zbierali pogłosu pomieszczeń.

Niestety zmiksowano całość tylko na dostatecznie z plusem. W tym filmie dialogi padły ofiarą zagłuszania muzyką rapową z komicznie uwypuklonym basem. Rozumiem, że to jest częścią estetyki rapowej i przyznam, że pomimo podbijania basu nie było trywialnych przesterowań ale raczej dość umiarkowane modelowanie rzężących głośników i ich obudów.

Nadużywanie dynamiki nośnika cyfrowego i nieumiejętność zbalansowania miksu w krytycznym dla zrozumienia mowy paśmie 300Hz-3kHz nie pozwalają na normalne oglądanie tego filmu w domu na głośnikach bez niepotrzebnego budzenia innych domowników.

Akurat wydaje mi się że właśnie to jest problemem w zrozumieniu wielu kwestii dialogowych w polskich produkcjach - bas wypowiadanych słów jest podkręcany! Aż za bardzo.
Aktorzy wypowiadają kwestie wyraźnie, ale dźwiękowcom wydaje się że głębszy głos = lepszy
To nie jest tak, że seplenią pod nosem. To nie jest tak, że mikrofony są źle ustawione. Wystarczy obejrzeć kilka polskich produkcji z powtarzającymi się aktorami żeby zorientować się, że głębia głosu różni się diametralnie w zależności od tego na co trafisz, bo dźwiękowcy zwyczajnie podkręcają basowość głosu
W dubbingu NIGDY nie natrafiłem na taki problem. A aktorzy też często ci sami
P.s. bas oczywiście w przypadku męskich głosów. U aktorek zdaje się, że dźwiękowcy wprowadzają "świst"

Maciek Musiałowski to bardzo wrażliwy człowiek . Patrząc po wywiadach których udziela i po przeglądając jego social media okazuje się ,że grał swoje totalne przeciwieństwo co musiało być niezłym wyzwaniem .

Ja akurat z Polskiego kina lubię tylko te " patologiczno-ganksterskie" i niestety tym filmem się zawiodłam.

Naprawdę nie ma "ładnych", charakterystycznych polskich aktorów? Tylko wszyscy jak klony borysa szyca?.. :O

..albo innej zawieruchy?.... :O :O

ale po co tu ładny aktor, tu chyba chodzilo o to wlasnie zeby byl ktos kto niekoniecznie "ładnie" wygląda pomógł widzowi wejść w "nieładny" świat

zobaczcie watch?v=OwMpXqwxKBk

W sumie to zgadzam się z OPem, to jest ciekawe zjawisko, myślę że ugruntowane przez lata pochłaniania gniotów, bo jednak polskie kino przyzwyczaiło nas do pewnego poziomu.

Kapsek 1 nie interesuje się polskim kinem na tyle, żeby podzielić Twoją opinie na temat podejścia widza do kolejnej polskiej "gangsta" produkcji. Może do końca patusem nie jestem ( głupoty wywietrzały i posypała się siwizna), ale oglądając ten film i też przykładowo Furiozę przypomina mi się MASA scenariuszy z dużego osiedla z dużej płyty na którym się wychowałem. I stety lub niestety muszę przyznać, że zekranizowane różne scenariusze ( wątki)w tych filmach nie za bardzo odbiegają od tego co pamiętam co się działo na osiedlu i jak to wyglądało. Wiadomo film to trochę ubarwia, ale czy, aż tak mocno ... minęło naście - dziesiąt lat i mniej więcej tak to pamiętam. Jako młody nastolatek pewnymi rzeczami się człowiek ekscytował w inne się plątał co potrafiło budzić skrajne emocje, ale mniej więcej tak to wyglądało.

Jestem zdumiony dobrymi opiniami na temat tego filmu. Obejrzałem w towarzystwie jakieś pół godziny i cóż... gdybym był ironiczny, powiedziałbym, że Scorsese może się bać, idzie wielka konkurencja z Polski. Ale ironiczny nie jestem, więc powiem tylko, że fabuła od początku zmierza donikąd, Musiałkowski gra jakby serio był na kokainie, a kamera oczywiście lata jak głupia. Nie wytrwałem, więc nie ocenię, ale myślę, że ten film miałby ode mnie jedną dziesiątą tej oceny, którą wystawiłem prawdziwie wybitnemu"Jesteś bogiem", czyli mocne jeden na dziesięć.