Pod koniec II wojny światowej żołnierz uważany za ofermę bierze do niewoli niemieckiego generała. Orzeszko jest niezaradny, ciamajdowaty, nieskory do pracy, pije dużo a jeszcze więcej śpi. Za to Marusia - istne przeciwieństwo. Obowiązkowa, energiczna, zaangażowana, najbłahszą czynność wykonuje z poczuciem misji.
Film czarno-biały.

II wojna światowa. Pewien pechowy żołnierz czuje się niepotrzebny w oddziale. Udaje się do zamku, w którego piwnicach są ukryte beczki z winem. Jednak na straży spotyka riosyjską żołnierkę. Tymczasem do zamku przyjeżdża oddział wojsk niemieckich. Przez przypadek w ręce Orzeszka wpada niemiecki generał.

Szeregowiec Orzeszko (Jerzy Turek), oferma, nieudacznik, pechowiec, pośmiewisko wśród kolegów, bierze przez przypadek do niewoli niemieckiego generała. Pilnuje go w ogromnym, opuszczonym zamku wraz z Marusią, żołnierzem-kobietą z armii rosyjskiej (Elżbieta Czyżewska). Tu stacjonują Niemcy, którzy chcą przedrzeć się do Berlina. Orzeszko i Marusia czekają na przyjście którejś z sojuszniczych armii. Piwnice zamku wypełnione są beczkami z winem. Między strażnikami rodzi się uczucie. Kłopoty dopiero się zaczynają...

Wiosna 1945 roku. Orzeszko, żołnierz Ludowego Wojska Polskiego, uważany za ostatnią ofermę, samowolnie opuszcza oddział i udaje się na penetrację magnackiej rezydencji. Snując się po komnatach, zostaje zatrzymany przez dziewczynę w mundurze sojuszniczego wojska, która pilnuje piwnic wypełnionych beczkami z winem. Marusia, urocza służbistka, pryncypialnie traktuje intruza i przeciwstawia się kosztowaniu "wojennej zdobyczy". Niespodziewanie sielankowa sytuacja zmienia się w niebezpieczną: na zamkowy dziedziniec zajeżdża cofająca się doborowa jednostka niemiecka i sztab generała Falkenberga. Para sojuszników zaciera ślady swojej bytności i ukrywa się w piwnicy. Żądny bohaterskiego czynu Orzeszko postanawia okupić swą "samowolkę" wzięciem do niewoli generała. Niestety jeniec jest w cywilu, Orzeszko więc wraz z Marusią poszukują generalskiego munduru, z czego korzysta generał i ucieka. Kompletnie pijanego Niemca odnajduje przy beczce oddział Kaziuka wysłany na poszukiwanie zbiega. Mundur połączony z właścicielem szczęśliwie kończą przygodę szeregowca Orzeszki.

Akcja filmu toczy się w ostatnich dniach wojny na obecnych ziemiach zachodnich. W starym zamku zatrzymał się hitlerowski generał, który z małą eskortą, próbuje przebić się do swoich wojsk, uciekając przed nacierającą armią radziecką. W tym samym zamku na straży zasobów piwnicy - beczek pełnych najprzedniejszych trunków, postawiono śliczną czerwonoarmistkę Marusię.

Jest wiosna 1945 roku, w starym zamku, gdzieś na późniejszych ziemiach zachodnich, urządza sobie kryjówkę niemiecki generał, uciekający przed nacierającą armią radziecką. Nie wie, że parę metrów pod jego stopami, na straży zgromadzonych w piwnicy beczek z winem, czuwa czerwonoarmistka, Marusia. Do tej samej warowni przypadkowo trafia również polski żołnierz - szeregowy Orzeszko, uważany przez kolegów z oddziału za nieuleczalny przypadek ciamajdy i pechowca.

Rok 1945, zakończenie wojny jest już tylko kwestią czasu. Niemiecki generał, Falkenberg (Stanisław Milski), straciwszy kontakt z uciekającymi w panice oddziałami, chronił się w starym zamku do którego trafia też Orzeszko (Jerzy Turek), polski żołnierz. Koledzy nazywają go Jonaszem, czyli kimś kto przynosi pecha i naśmiewają się z niego przy byle okazji. O takich jak on mówi się, że nie wylewają za kołnierz, a traf chce, że piwnice zamkowe pełne są wina. Orzeszko czuje, że znalazł się w raju, jednak czerwonoarmistka, Marusia (Elżbieta Czyżewska), postawiona na straży tych skarbów ani myśli pozwalać na ich uszczuplanie. Rozgoryczony Orzeszko przypadkowo znajduje i bierze do niewoli ukrywającego się generała, ale nagle do zamku przybywa silny oddział niemiecki. Jedyne co można w tej sytuacji zrobić to ukryć się wraz z jeńcem w piwnicach wśród beczek z winem.

Wiosna 1945 roku. II Armia Wojska Polskiego wypiera Niemców z okupowanych terenów. W jednym z oddziałów znajduje się szeregowiec Orzeszko, który przez swoje lenistwo, bezmyślność i prostoduszność często wywołuje poważne problemy. Załamany niechęcią towarzyszy Orzeszko wyrusza samotnie do opuszczonego zamku, gdzie natyka się na strzegącą piwnicy z winem czerwonoarmistkę Marusię. Konflikt, który między nimi wybucha, zamienia się w niechętny sojusz, gdy do zamku wkraczają Niemcy pod dowództwem generała Falkenberga. Orzeszko i Marusia wspólnie ukrywają się przed wrogiem, potem zaś biorą do niewoli samego generała. Wskutek zbiegu okoliczności ich jeniec znika akurat wtedy, gdy do posiadłości przybywa oddział Orzeszki. Kolejne nieporozumienia i dziwne przypadki prowadzą do starcia między polskimi i niemieckimi żołnierzami. Naziści kapitulują na widok pojmanego generała, a Orzeszko i Marusia wyznają sobie miłość.
[center][/center]