Czy dobrze rozumiem brak zakończenia?

Oczywiście film ma zakończenie - nie wiem jak to napisać bez spojlerowania - chodzi mi o to, że nie wyobrażam sobie żyć w ich skórze jeśli miałoby się zdarzyć to, na co wskazuje zakończenie. Ale to chyba mój charakter, bo osoby, które ze mną oglądały stwierdziły, że przecież główni bohaterowie osiągnęli to, co chcieli osiągnąć od samego początku ,więc happy end. Dla mnie nie... :-)
Nie wiem - może przydałaby się druga część, która rozwiałaby moje wątpliwości...?

Fakt. Szczęśliwego zakończenia tu nie było... Co prawda poznali prawdę i rzekomo byli ze sobą szczerzy, jednak okazało się, że chyba lepiej im było podtrzymywać tę iluzję... Przynajmniej wtedy sprawiali wrażenie szczęśliwych...

Na końcu okazało się, że panna młoda jest tak samo zepsuta i zdegenerowana jak jej ojczulek, na którego całe życie narzekała. Z kolei pan młody zdał sobie sprawę, że cały ten ślub jest starannie wykreowanym przedstawieniem, gdzie każdy się robi dobrą minę do złej gry, bo przecież kampania sama się nie zrobi, dlatego "show must go on".

Zgadzam się. mi się podobał, a szczególnie zakończenie.

A mi od początku do końca.