Akcja filmu toczy się w XVI wieku. Na tronie polskim zasiada Henryk Walezy. W kraju wprowadzona została tolerancja religijna. Zaczynają się prześladowania innowierców. Gdy Walezy ucieka z kraju, jego miejsce na tronie zastępuje Stefan Batory. W tym czasie trwa spór między dwoma rodami: Sieniawskich i Bieleckich.

Rok 1571. Kalwin Sieniawski nie dopuszcza do katolickiego chrztu najmłodszego Bieleckiego. Dziecko traci życie pod końskimi kopytami. Janek Bielecki, chrzestny, rusza do króla ze skargą na Sieniawskiego. Przybywa w chwili śmierci Zygmunta Augusta. Na sejmie konwokacyjnym Zamojski forsuje elekcję viritim i spisanie konfederacji gwarantującej swobody religijne w Polsce. Janek przeżywa to jako zdradę wiary dokonaną przez magnatów. Koronacja Walezego: elekt zostaje zmuszony do zaprzysiężenia tolerancji religijnej. W Krakowie wybuchają pogromy innowierców. Walezy ucieka do Francji. Nowym królem zostaje Batory. Tekst Konfederacji Warszawskiej na zawsze włącza do praw Królestwa Polskiego. Sieniawski niszczy dom Janka w chwili jego ślubu, ten rewanżuje się rzezią podczas balu u magnata, dokonaną przy pomocy Tatarów. Za złamanie postanowień Konfederacji zostaje obwołany banitą.