"The Boys in Company C" jest obrazem wartym uwagi z przynajmniej kilku względów. Przede wszystkim wyraźne są tutaj inspiracje altmanowskim "M.A.S.H." - Furie również idzie w stronę antywojennej satyry, jego błąd polega jedynie na tym, że zatrzymuje się w połowie drogi.
Pomysły otwarcie groteskowe (kapitan z obsesją na punkcie futbolu - czy tylko mi przypomina się Kilgore z "Czasu Apokalipsy"?) sąsiadują tu z sekwencjami o tonacji całkiem serio. Miejscami nie do końca wiadomo, czy bardziej jest to rzecz o absurdzie wojny czy też hołd dla jego ofiar, "amerykańskich chłopców". Z pewnością jednak nie brakuje tutaj naprawdę nieźle pomyślanych scen, które zapadają w pamięć. Jest też obraz twórcy "Żelaznego orła" pionierski w poruszaniu pewnych kwestii w kinie, by przytoczyć choćby motyw przemytu heroiny w trumnach z ciałami poległych. Z kolei konstrukcyjny szkielet z "Kompanii C" (podział akcji na dwie części: obóz treningowy i sama wojna) przyswoił sobie potem i doprowadził do perfekcji Kubrick w swoim "Full Metal Jacket" (przy okazji zatrudniając R. Lee Ermeya, powtarzającego rolę oficera treningowego). Warto, bo choć znajdzie się tutaj sporo słabych punktów, jest to i tak intrygujący, dziś już nieco zapomniany, punkt spojrzenia na wietnamski konflikt.